ฮวาซานเหรินส่ายหน้า
“มิได้อยากฆ่า แต่อยากนำตัวไปขังเอาไว้ให้อยู่ในสายตาของเขาก็เท่านั้น เวลานี้เขามีอำนาจล้นฟ้า กระทั่งบิดามารดาของพี่ยังถูกส่งไปยังดินแดนหนาวเหน็บเพื่อไม่ให้เป็นขวากหนามขวางทางเขาและองค์ชายสามขึ้นสู่อำนาจ”
เมิ่งสืออีไม่รู้เรื่องการเมือง นางเพียงแค่ฟังก็ปวดหัวแล้ว หากหานชางเหยียนยกทัพมาที่นี่จริง ๆ เช่นนั้นแล้วก็ต้องพบว่าฮวาซานเหรินซ่อนนางเอาไว้ที่นี่เป็นแน่
เขาเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น คงได้พาตัวนางกลับไปแล้วขังเอาไว้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันและยังต้องการพรากอ้ายอ้ายไปจากนางเพื่อให้จิ้งจอกเฒ่าและจิ้งจอกสาวตนนั้นเลี้ยงดู
เมิ่งสืออีไม่ยินยอมโดยเด็ดขาด
“หานชางเหยียนคงคิดว่าข้าตายไปแล้ว หากเห็นข้าเขาคงไม่ปล่อยข้าแน่นอน”
ฮวาซานเหรินเอ่ยว่า
“เป็นเช่นนั้น เจ้าเองก็รู้จักเขาไม่น้อย ลำพังตัวพี่คงหลบซ่อนตัวได้ แต่ว่าพี่ห่วงเจ้าทั้งอ้ายอ้ายยังมีไฉไฉอีก พวกเราต้องเตรียมตัวหลบหนีไปกบ
