กลางดึกของคืนเดียวกัน หญิงสาวนอนดิ้นกระสับกระส่ายบนเตียงกว้าง เธอรู้สึกเหมือนมดลูกมีอาการบีบรัดตัว แม้ไม่ถึงขั้นเจ็บปวด แต่เธอก็รู้สึกแน่นๆ อึดอัดจนไม่สามารถนอนหลับได้ มันเกิดถี่ขึ้นเป็นทุกๆ หนึ่งชั่วโมง
หญิงสาวคิดว่าเกิดจากการที่เธอเดินมากกว่าปกติในวันนี้ เพราะกว่าจะถึงกำหนดผ่าคลอดก็อีกราวสัปดาห์เศษ หญิงสาวพยายามข่มตาให้หลับ แต่ความถี่ของมันก็ขยับขึ้นมาทุกขณะ ศกุนตลาเริ่มวิตกกังวลเมื่อมีมูกเลือดไหลผสมออกมาและมีอาการเจ็บหนักขึ้น
หญิงสาวรีบเปิดคู่มือเตรียมตัวคลอด อาการบางอย่างเข้าข่ายอาการเตือนเหมือนเจ็บท้อง แต่เธอก็ยังวิเคราะห์ไม่ออกว่านั่นเป็นเจ็บเตือนหรือเจ็บจริง
อาการของเธอไม่ใช่น้ำเดินอย่างที่นายแพทย์หนุ่มบอกเอาไว้ แต่เลือดและอาการเจ็บที่เกิดขึ้นทุกขณะก็ทำให้หญิงสาวกังวลมากขึ้น เธอเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียงก็พบว่าเหลืออีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้า หากจะโทรศัพท์ไปปรึกษานายแพทย์หนุ่ม
