“เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมเธอถึง...”
“หุบปากแล้วไปโรงพยาบาล”
ตะวันที่เห็นเจ้านายอุ้มเพลงขวัญออกมาถึงกับแปลกใจ เมื่อมากับคนเป็นพี่แต่ดันอุ้มคนเป็นน้องออกมาเสียอย่างนั้น
จากนั้นไม่นานเพลงขวัญก็ถูกพามาส่งที่โรงพยาบาล โดยมีเมฆานั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินโดยไม่สนใจการสั่นของโทรศัพท์ในกระเป๋าเลยสักนิด จนตะวันที่อยู่ด้วยทนไม่ไหว
“นายครับ เอ่อ อาจมีคนสำคัญโทรเข้ามา...”
และเมฆาก็หยิบมันออกมากดรับโดยไม่ดูแม้กระทั่งหน้าจอด
“คุณเมฆา! คุณพายัยเพลงไปที่โรงพยาบาลไหนคะ?”
เป็นเพลงพิณที่โทรเข้ามาด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“รามาครับ”
เขาบอกออกไป
“เดี๋ยวพิณจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย”
เพลงพิณบอกขึ้น ก่อนที่จะวางสายไป เมฆามองไปที่ประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้น
“กลับกันได้แล้ว”
เขาบอกออกมา เมื่อตอนนี้เขาพึ่งมาคิดได้ว่าเรื่องที่ทำลงไปมันไม่สมควรเกิดขึ้น เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง พอมารู้ตัวก็นั่งอย
