SENIORS17:เซ็กส์กับคนโสด

1840 คำ
SENIORS 17 ***************************** อาร์_อากะอิ : เรียนเสร็จแล้วมาหาพี่ที่ห้องพิเศษด้วยนะ อาร์_อากะอิ : ถ้าแอบหนีไปก่อนพี่ตามถึงห้องนะครับ อาร์_อากะอิ : อยากจะดื้อกับพี่ก็ได้นะ อาร์_อากะอิ : ถ้าพี่ตามถึงห้องไม่รอดนะครับน้องเหมย กิ่งเหมย : ส่งอะไรมาเยอะแยะขี้เกียจอ่าน กิ่งเหมย : เหมยรำคาญ อาร์_อากะอิ : อนุญาตให้รำคาญได้ครับ อาร์_อากะอิ : คิดถึงนะครับน้องเหมยของพี่อาร์ “เฮ้อ” ส่งอะไรมาก็ไม่รู้ไหนจะบังคับให้ฉันไปหาเขาอีกอ่ะ หวานหันหน้ามาถามฉันว่าเป็นอะไรทำไมตองทำหน้าบึ้งด้วย จะไม่ให้ฉันทำหน้าบึ้งได้ยังได้ก็โดนบังคับอยู่เนี่ย เชื่อสิถ้าฉันไม่ไปนะพี่อาร์ตามฉันถึงห้องจริงๆ แน่ เมื่อเช้าเขายังหาวิธีมาที่ห้องฉันได้เลย แล้วนับประสาอะไรจะตามขึ้นมาที่ห้องอีกไม่ได้ “เป็นอะไรอ่ะ ทะเลาะกับใครหรือเปล่า” “เปล่า แค่เซ็ง” “อะไรของแกทำหน้าเหมือนงอนแฟนไปได้” “ฉันเนี่ยนะงอนแฟน?” ฉันถามหวานกลับไปทันทีหน้าอย่างฉันน่ะเหรอเหมือนงอนแฟน ถามจริงพี่อาร์เป็นแฟนกับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน หวานหัวเราะและไม่ตอบคำถามฉันก่อนจะหันไปตั้งใจฟังอาจารย์สอน ฉันถอนหายใจออกมาเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้งของวันนี้ ทำไมช่วงนี้ฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองโคตรซวยยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ฉันเดินมาหาพี่อาร์ที่ห้องพิเศษเพราะเขาบังคับที่จะให้ฉันกลับกับเขาให้ได้ทั้งที่ฉันก็แสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการที่จะกลับกับเขา แต่ก็ถูกเขาขู่ว่าถ้าไม่มาหาเขาที่นี่เขาจะไปดักรอฉันที่ห้อง ฉันไม่อยากให้เขาไปที่ห้องอีกแล้วแค่เขาเข้ามาในห้องไม่กี่นาทีก็เกิดเรื่องใหญ่เลย ฉันมายืนรอพี่อาร์ที่หน้าห้องเพราะไม่อยากเข้าไปด้านใน อีกอย่างฉันเองก็ไม่รู้ว่ามีใครอยู่ข้างในบ้างเพราะคนที่ทำชื่อเสียงให้มหาลัยไม่ได้มีแค่พี่อาร์คนเดียว กิ่งหมย : ถึงแล้วค่ะ ฉันไลน์ไปบอกเขาว่ามาถึงแล้วไม่นานประตูห้องก็เปิดออกก่อนที่จะมีมือหนามาจับมือฉันแล้วดึงเข้าไปในห้อง ฉันตกใจมากพอจะกรีดร้องพี่อาร์ก็ตรงเข้ามาปิดปากฉันเอาไว้ “ถ้าร้องพี่จูบนะครับ” ฉันเงียบเสียงลงทันทีที่รู้ว่าเป็นพี่อาร์ ฉันก็ต้องตกใจสิที่จู่ๆ ก็มีมือใครไม่รู้มาลากฉันเข้าห้อง อีกอย่างในห้องก็มืดด้วย เขาอยู่ในห้องทำไมไม่เปิดไฟล่ะ พี่อาร์ปล่อยมือออกจากปากของฉันก่อนจะเดินไปเปิดไฟทำให้เห็นหน้าของเขาที่อมยิ้มมองหน้าฉันอยู่ ก็รู้ได้ทันทีว่าเขาอยากจะแกล้งฉันเล่น “พี่เพิ่งมาเมื่อกี้ก่อนเหมยได้ไม่นานครับเลยยังไม่ได้เปิดไฟ” “เหรอคะ?” “พี่ไม่ชอบเสียงกรี๊ดของเหมยนะแต่ชอบเสียงคราง” “พี่อาร์!!!” “พี่อยากได้ยินเสียงครางเหมยจริงๆ นะครับ อยากรู้ว่ามันจะถึงใจมากแค่ไหน” “เหมยจะไม่พูดกับพี่อาร์แล้วนะคะ” “โอเค ไม่แกล้งแล้วครับ” “คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะคะเหมยตกใจหมดเลย” ฉันทำหน้าไม่พอใจใส่คนตรงหน้าไหนจะคำพูดของเขาเมื่อกี้อีกล่ะ มันทำให้ฉันหมดศรัทธาในตัวเขาไปเลย พี่อาร์ที่เห็นว่าฉันทำหน้าบึ้งตึงก็เดินเข้ามาหาฉันแล้วทำหน้าเหมือนตัวเองรู้สึกผิดก่อนจะพูดคำว่าขอโทษออกมา แต่ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ขอโทษจริงๆ หรอก “ขอโทษได้มั้ย?” รอยยิ้มของพี่อาร์ที่ยิ้มให้ฉันมันทำให้ฉันมองเห็นลักยิ้มทั้งสองข้างของเขา ฉันไม่อยากสบตากับอีกฝ่ายนานเกินไปเลยเลือกที่จะหลบตา อีกอย่างเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าฉันเองก็ยังไม่ลืมด้วย ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของพี่อาร์ดังขึ้นเขาเดินไปหยิบกีตาร์ที่วางไว้ก่อนจะเอามาดีดเล่น ไอ้ที่เรียกฉันมาเนี่ยคือจะเรียกมาให้ฉันนั่งฟังเขาเล่นกีตาร์งั้นเหรอ คือถามฉันหรือยังว่าอยากฟังเขาเล่นหรือเปล่า เมื่อก่อนก็คงจะอยากฟังแหละแต่ตอนนี้คือไม่มีอารมณ์ที่จะมานั่งฟังหรือเปล่า “มานั่งก่อนสิพี่มีเพลงอยากเล่นให้เหมยฟัง” “...” พี่อาร์ยื่นมือมาให้ฉันจับมือเขาเอาไว้แต่ฉันเลือกที่จะไม่จับก่อนจะเดินไปนั่งตรงข้ามกับเขา เขายักไหล่ก่อนจะก้มมองกีตาร์แล้วใช้นิ้วตัวเองดีดลงไปที่สายเพื่อทำให้เกิดเสียง เมื่อก่อนฉันก็นั่งฟังพี่อาร์เล่นกีตาร์บ่อยๆ นะแต่เขาไม่ค่อยร้องเพลงให้ฟัง เขาแค่เล่นเป็นทำนองเพลงเท่านั้น พอพี่อาร์กำลังจะร้องก็มีคนมาเคาะประตูห้องซะก่อน เขาก็เลยต้องวางกีตาร์ในมือลงก่อนจะเดินออกไปเปิดประตู ฉันเองก็หันไปดูเหมือนกันว่าใครมาก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงที่ชอบมาหาพี่อาร์บ่อยๆ ตอนที่ฉันมาถามเรื่องงานจากพี่อาร์ เห็นพี่อาร์เรียกเธอว่ามิหวาน่าจะเป็นเพื่อนของเขานะแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกเพราะไม่ได้รู้จัก “อาร์ยังไม่กลับจริงๆ ด้วย เราก็นึกว่าอาร์กลับไปแล้วซะอีกดีใจจังที่ได้เจอ” “มิหวามีอะไรกับเราหรือเปล่า?” พี่อาร์หันมามองฉันก่อนจะหันไปถามพี่มิหวา พี่มิหวาเองก็ชะโงกหน้าเข้ามามองฉันพอเห็นว่าพี่อาร์ไม่ได้อยู่คนเดียวเธอก็ทำหน้าเศร้าออกมาเหมือนว่าอยากจะอยู่กับเขาแค่สองคน ไม่แปลกหรอกเพราะฉันค่อนข้างที่จะดูออกว่าเธอคิดยังไงกับพี่อาร์ ก็เพราะตอนที่ฉันนั่งทำงานกับพี่อาร์แล้วเธอมาหาเขาอ่ะเธอก็มักจะทำหน้าเหมือนไม่ชอบใจที่พี่อาร์ไม่ได้อยู่คนเดียวไง “อยู่กับน้องคนนี้อีกแล้วเหรอ?” ที่เธอถามแบบนี้เป็นเพราะว่าเธอชอบมาหาพี่อาร์บ่อยๆ แต่พี่อาร์ก็ไม่ว่างเพราะติดเรื่องงานกับฉัน และเธอก็มักจะชอบมาตอนที่ฉันอยู่กับพี่อาร์ด้วยเธอก็เลยจำฉันได้ ยังไม่พอเท่านั้นนะเธอยังชอบทำหน้ามองบนใส่ฉันอีกด้วย เหมือนว่าฉันเป็นก้างขวางคอที่อยู่กับพี่อาร์ตลอดเวลา แต่วันนี้ฉันไม่ได้อยากจะอยู่กับเขานะ ฉันอยากจะกลับเองด้วยซ้ำแต่พี่อาร์บังคับฉันไงฉันก็เลยต้องอยู่อ่ะ “เราเริ่มอยากเรียนโง่แล้วสิจะได้มีเวลาอยู่กับอาร์บ้าง” “...” อ้าวพูดแบบนี้จะบอกว่าฉันเรียนโง่งั้นเหรอ ฉันไม่ได้ให้พี่อาร์มาสอนเรื่องงานนะ แต่ฉันมาปรึกษาเขาเท่านั้น คำพูดของเธอทำให้ฉันไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะเธอเป็นรุ่นพี่ไง เข้าใจนะว่าชอบพี่อาร์มากงั้นก็ช่วยทำยังไงก็ได้ให้เขาชอบเธอฉันจะได้กลับไปใช้ชีวิตตามปกติสักที เพราะนี่ก็ทนมานานมากแล้วเหมือนกันที่พี่อาร์ตื๊อฉันแบบนี้อ่ะ “สงสัยคงจะเป็นไปไม่ได้เพราะมิหวาเรียนเก่งกว่าเรา งั้นเราขอทำงานกับน้องก่อนนะ” พี่อาร์ไม่รอให้พี่มิหวาได้พูดอะไรเขาก็ปิดประตูใส่หน้าเลย ทำแบบนี้มันเหมือนไม่ไว้หน้ากันยังไงไม่รู้ แต่เขาก็ไม่เคยทำกับฉันหรอกนะ นี่ก็เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนกันที่เขาทำตัวเสียมารยาทแบบนี้ พี่อาร์คนที่ฉันรู้จักและชอบน่ะเขาจะไม่ทำแบบนี้เลย “ตอนนี้ก็เหลือแค่เราสองคนแล้วนะครับ” “ทำแบบนี้ไม่กลัวเพื่อนพี่อาร์จะบอกว่าพี่นิสัยแย่เหรอคะ?” ฉันอดที่จะถามไม่ได้เพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครเลย นี่ก็แปลกใจเหมือนกันนะว่าทำไมเขาถึงเลือกที่จะทำแบบนี้เขาไม่กลัวว่าคนอื่นจะมองเขาไม่ดีหรือไง พอฉันถามพี่อาร์ก็ยักไหล่เหมือนไม่แคร์อะไร แต่ก็ช่างเขาเถอะมันเป็นเรื่องของเขาไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน “เหมยอยากกลับแล้วค่ะ” ฉันไม่อยากอยู่กับพี่อาร์แค่สองคนเดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดอีก “ก็ดีเหมือนกันนะเราจะได้มีเวลาทำอะไรกันมากขึ้น เพราะอยู่ที่นี่ก็ค่อนข้างที่จะทำอะไรลำบากหน่อย” พี่อาร์กระตุกยิ้มมุมปากทันทีที่ฉันบอกว่าอยากกลับแล้ว นี่เขาคิดว่าฉันจะยอมให้เขาเข้าห้องฉันอย่างนั้นเหรอ เมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้างล่ะตอนที่เขาเข้าห้องฉันอ่ะ ฉันไม่ยอมให้เขาเข้าห้องฉันอีกแล้วแค่่นี้มันก็แย่มากพออยู่แล้ว “พี่อาร์จะไม่ได้เข้าห้องเหมยอีก” ฉันพูดเสียงดังเพื่อที่จะย้ำว่าเขาจะไม่ได้เข้าห้องฉันอีกแล้ว ที่เขาเข้าห้องฉันได้ก็เพราะไข่มุกเป็นคนเปิดให้ ฉันมองหน้าพี่อาร์ที่มองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้วฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันไม่อยากให้เขาทำแบบนี้ต่อให้เขาจะรู้และไม่ทำตามก็ตาม “เมื่อเช้าพี่ไม่ได้เห็นอะไรของเหมยเลยนะครับเพราะมันขาวและอวบอิ่มไปหมด” พอพี่อาร์พูดแบบนี้ฉันก็แทบจะหมุดหนีออกไปจากตรงนี้ให้ได้เลยให้ตายสิ ปากบอกไม่เห็นแต่ไอ้ที่พูดเมื่อกี้มันแสดงให้เห็นว่าเขาเห็นของฉันเต็มสองตาเขาเลย “เอาจริงนะถ้าพี่ไม่เป็นคนหยิบผ้าเช็ดตัวให้เหมย พี่เองก็อยากจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเหมยแทน พี่ชอบของเหมยนะครับ” “หยุดพูดได้แล้ว” “พี่ชอบเหมยจริงๆ นะ พี่อยากให้เหมยลองเปิดใจให้พี่บ้าง ผู้ชายแม่งไม่ได้เหี้ยเหมือนกันทุกคนนะเหมย” “…” “เรื่องเซ็กส์ก็เป็นเรื่องปกติป่ะ มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรถ้าเราเอากันก็ไม่ผิดนะครับพี่โสดเราเองก็โสด” “หยุดพูดเดี๋ยวนะคะพี่อาร์”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม