SENIORS15:จะได้เท่าเทียม
1648 คำ
SENIORS 15
********************************
“ทำหน้าแบบนี้กำลังคิดอะไรกับพี่หรือเปล่าครับ?”
พี่อาร์เดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วยื่นมือมาแตะหน้าผากฉันเพื่อที่จะสัมผัสว่าตัวฉันร้อนหรือเปล่า
ฉันปัดมือเขาออกที่เข้าใกล้ฉันแบบนี้และยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกด้วย
ฉันไม่อยากให้พี่อาร์ทำแบบนี้เลยนะมันทำให้ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง
ฉันก็บอกเขาหลายรอบแล้วให้เขาเลิกยุ่งกับฉันแต่เขาก็ไม่ฟังอ่ะ ก็ไม่รู้จะต้องพูดยังไงเหมือนกันเขาถึงจะยอมฟังแล้วเลิกมาตามฉัน
“หรือโกรธที่พี่เห็นของเหมยแล้ว?”
“...”
ฉันหันไปจ้องพี่อาร์ทันทีที่เขาพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา เขาไม่ควรพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาด้วยซ้ำทั้งที่ก็รู้ว่ามันเป็นความน่าอายของฉัน
ฉันเงียบและไม่พูดอะไรเพราะต่อให้พูดอะไรออกไปก็เข้าตัวเองเปล่าๆ เพราะงั้นก็เงียบเอาไว้น่ะดีแล้ว
ฉันเมินหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากจะพูดกับเขาแต่เขาก็ยังเดินมาหยุดยืนตรงหน้าฉันแล้วพูดอะไรที่สิ้นคิดออกมา
“งั้นพี่เปิดให้เหมยเห็นของพี่ก็ได้นะครับเราจะได้หายกันไง?”
ต่อให้เขาเปิดให้ฉันดูฉันก็ไม่คิดจะดูหรอกเพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่อยากจะอยู่ใกล้เขาเพราะเขาเริ่มน่ากลัวมากกว่าเดิม
พี่อาร์ที่แสนดีในตอนนั้นน่ะตอนนี้หายไปไหนแล้วนะทำไมมีแต่พี่อาร์ที่ดูน่ากลัวแบบนี้ เขาคิดจะทำอะไรของเขา
การที่เขาเข้ามาจีบฉันแบบนี้คือมีจุดประสงค์อะไร ถ้าคิดแค่ว่าอยากเอาชนะฉันขอร้องเหอะให้หยุดคิดได้แล้วเพราะฉันมีความรู้สึก
ถ้าเกิดว่าฉันรักเขาขึ้นมาจริงๆ แล้ววันหนึ่งเขามาทิ้งฉันไปล่ะ ความรู้สึกตอนนั้นของฉันก็คงจะเสียใจมาก
ที่ฉันพยายามไล่พี่อาร์ไม่ให้เขามาหาฉันเพราะฉันกลัวไง รู้ป่ะว่ากลัวอะไร กลัวใจตัวเองที่สุด กลัวว่าถ้าวันหนึ่งฉันรักเขาขึ้นมาจริงๆ แต่เขากลับไม่ได้คิดเหมือนกับฉันแล้วฉันจะเป็นยังไง
“สนุกเหรอคะที่ทำแบบนี้”
ฉันถามด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ เพราะฉันไม่ได้สนุกกับเขาเลย พอเห็นว่าฉันทำหน้าซีเรียสพี่อาร์ก็พูดขึ้นมาว่าไม่อยากให้ฉันเครียดเขาแค่เห็นของฉันแต่เขาก็เอาไปไม่ได้
เพราะงั้นเขาไม่อยากให้ฉันคิดมากกับเรื่องนี้ เพราะยังไงอนาคตฉันก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี ดูเขามั่นใจมากเลยนะที่คิดว่าฉันจะตอบรับความรู้สึกของเขาอ่ะ
“พี่เห็นของเหมยก็ไม่เห็นเป็นไรเลยเพราะพี่ไม่ได้เข้าไปสัมผัสไม่ใช่ไง หรือเราอยากให้พี่สัมผัสได้นะถ้าต้องการ”
“ทุเรศ”
ฉันกระแทกเสียงใส่ก่อนจะเดินออกมาจากห้องก่อนไม่อยากจะคุยกับเขาแล้วและไอ้เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องที่ทำให้ฉันไม่ชอบด้วยไงฉันก็เลยไม่อยากคุย
พี่อาร์หัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะเดินตามฉันมา ฉันไม่ชอบแบบนี้เลยเมื่อไหร่เขาจะเลิกตามฉันสักทีนะ บางทีมันก็เหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้เหมือนกัน
ถูกตื๊อขนาดนี้และคนที่มาตามตื๊อก็ดันเป็นคนที่เราเคยนับถือมากด้วย พี่อาร์ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ฉันอึดอัดมากแค่ไหนที่เขาทำแบบนี้
ทั้งที่ฉันพยายามพูดกับเขาดีๆ แล้วแต่เขาก็ไม่ฟัง โอเค ถ้าฉันรักเขาได้ฉันก็คงรักไปนานแล้วไง แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาเข้าใจมั้ยมันก็เลยทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีอยู่ตอนนี้อ่ะ
“ไม่อยากดูของพี่ไงเดี๋ยวเปิดให้ดูตอนนี้เลยก็ได้นะ”
“พี่อาร์!!!”
“ไม่ชอบเหรอเหมยจะได้ไม่ถูกพี่เอาเปรียบไงครับ?”
พี่อาร์คว้ามือฉันเอาไว้พอฉันหันไปจะไปต่อว่าให้เขาหยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้วฉันไม่อยากฟัง
อีกอย่างการที่เขาพูดเรื่องนี้แล้วมีคนมาได้ยินพวกเขาก็จะเข้าใจผิดกันไปใหญ่อีก
แต่พอหันไปพี่อาร์ก็ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันทันที ฉันตกใจมากที่เขาทำแบบนี้นี่แค่ผ่านมาไม่กี่วันเองนะที่บอกว่าจะจีบฉันเขาก็ถึงเนื้อถึงตัวฉันแบบนี้แล้ว
“แก้มนุ่มจังครับ”
“พะ...พี่อาร์”
ฉันยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเองที่ถูกเขาหอมเมื่อกี้ก่อนจะทุบตีเขาอย่างแรงที่ฉวยโอกาสกับฉัน ฉันตีเขาแรงมากแต่เขาก็ไม่โวยวายหรือทำร้ายฉันเลย
เขาปล่อยให้ฉันทุบตีเขาอย่างนั้นจนฉันเหนื่อยไปเอง ฉันก็เลยเงยหน้ามองเขาก็เห็นว่าเขามองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว
ฉันไม่กล้ามองสบตากับคนตรงหน้านานเพราะฉันไม่อาจสู้สายตาของเขาได้ก่อนจะรีบหลบสายตาทันที
พี่อาร์ยื่นมือมากุมมือฉันพอฉันจะดึงมือออกเขาก็ไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น จากที่ก้มหน้ามองพื้นอยู่นั้นก็เลยต้องเงยหน้ามองเขาและเห็นว่าเขากำลังยิ้มให้ฉันอยู่
และรอยยิ้มนั้นมันก็เป็นรอบยยิ้มที่เขาชอบยิ้มให้ฉันเป็นประจำด้วย
“อย่าให้ผู้ชายคนไหนทำเหมือนที่พี่ทำนะครับ ให้พี่ทำกับเหมยได้แค่คนเดียว”
“…”
“เราก็รู้ว่าพี่รู้สึกยังไงกับเรา พี่จริงจังนะเหมย พี่ไม่ได้ล้อเล่นครับ”
“…”
“ให้พี่ทำแบบนี้กับเราได้แค่คนเดียวนะ เพราะพี่หวงเรามากที่สุด”
“…”
ฉันไม่ได้ให้คำตอบกับพี่อาร์เพราะฉันเองก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ฉันเลือกที่จะเงียบและไม่พูดอะไรก่อนที่จะได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ดังขึ้นเหมือนเป็นเสียงของคนทะเลาะกัน
ทำให้ฉันกับพี่อาร์หันไปดูก็เห็นว่าเป็นไข่มุกที่มันกำลังไล่แฟนของมันออกไปจากห้องอยู่ แต่ดูท่าว่าแฟนของมันจะไม่ยอมเลิกกับมันง่ายๆ เลยนะ
ก็แหงสิไข่มุกมันทุ่มเทให้ซะขนาดนั้นเลิกง่ายๆ ก็หมาแล้วมั้ง เพราะที่ผ่านมาแฟนคนก่อนหน้านี้ก็ไม่ยอมเลิกง่ายๆ เหมือนกัน
“เลิกกันแล้วเว้ยเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว อย่ามาหาฉันอีกไอ้แมงดา แค่ข้าวจานละสามสิบห้ายังไม่มีปัญญาเลี้ยงผู้หญิงเลย”
ไข่มุกชี้หน้าด่าแฟนตัวเอง และคำพูดของมันอาจจะทำให้ผู้ชายคนนั้นโกรธขึ้นมาถึงกลับเงื้อมือจะตบหน้ามันแต่มันก็พูดสวนขึ้นมาก่อนที่มือของผู้ชายคนนั้นจะชะงักไปไม่กล้าที่จะทำ
“มึงตบกูเลยไอ้เลง พ่อกูเป็นตำรวจ พ่อกูเอามึงแน่กล้องวงจรปิดที่นี่ก็มี”
“เออ กูไปก็ได้ใครแม่งจะอยากมีเมียปากเหมือนหมา”
ผู้ชายคนนั้นยอมเลิกแต่โดยดีที่ได้ยินไข่มุกบอกว่าพ่อเป็นตำรวจ มันก็ชอบเอามุขนี้มาเล่นตลอดเวลาที่ผู้ชายไม่ยอมเลิก
ฉันถึงบอกไงว่าไข่มุกมันน่าจะดูแลตัวเองได้ ฉันเดินเข้าไปหามันที่ยืนเท้าเอวและพ่นลมหายใจออกมาเหมือนเหนื่อยจากเรื่องเมื่อกี้
“เป็นไงล่ะคบแบบไม่คิดชีวิตก็เป็นงี้ ดีนะที่ผู้ชายคนนั้นยอมเลิกง่ายๆ นี่ถ้าเป็นผู้ชายที่ไม่ยอมแกน่ะเละแน่”
พี่อาร์เดินเข้ามาโอบไหล่ฉันอย่างถือวิสาสะทำให้ฉันต้องปัดมือเขาทิ้ง แค่นี้เพื่อนฉันก็เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วว่าเราเป็นแฟนกัน
ไข่มุกมองหน้าฉันสลับกับมองหน้าพี่อาร์แล้วยิ้มแบบนี้เลศนัย ไม่บอกก็รู้ว่ามันกำลังคิดเรื่องไม่ดีอยู่แน่ๆ
“มองหน้าแบบนี้หมายความว่าไง?”
“งั้นฉันก็คงต้องขอคำปรึกษาจากแกแล้วมั้งที่อยู่เฉยๆ ก็มีผู้ชายดีๆ อย่างพี่อาร์เข้าหาแบบนี้”
อีบ้า ฉันตีแขนเพื่อนตัวเองอย่างแรงจะให้ฉันบอกมันอีกกี่รอบว่าฉันกับพี่อาร์เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
มีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่คิดจะจีบฉันเองทั้งที่ฉันก็ไม่ต้องการ ถ้าเขาไม่ตามจีบฉันแบบนี้ฉันก็ยังคงไปไหนมาไหนกับเขาเหมือนที่ผ่านมาแล้วล่ะ
“ไปอ่อยเขาท่าไหนอ่ะได้ดีขนาดนี้”
ประโยคนี้ไข่มุกก้มมากระซิบข้างหูฉันเพื่อไม่ให้พี่อาร์ได้ยินด้วย
“เพื่อนเวร”
มันไม่รอให้ฉันได้ด่าก็รีบเข้าห้องไปทันทีแถมยังล็อกประตูด้วยนะ คอยดูเถอะฉันจะเล่นมันให้หนักกว่าที่มันเล่นฉันเลย
ฉันถอนหายใจก่อนจะหันไปมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็เห็นพี่อาร์ยืนหัวเราะอยู่คนเดียว อะไรของเขาเป็นคนเส้นตื้นขนาดนั้นเลยหรือไง
ฉันกระแทกเท้าเดินหนีไปจากตรงนี้เพราะไม่อยากยืนมองหน้าพี่อาร์ที่หัวเราะฉันเรื่องที่ไข่มุกมันพูดให้ฉันเมื่อกี้
ดูท่าเพื่อนฉันจะชอบพี่อาร์มากเลยนะ
- ผู้เขียน
