(เรนนี่)
“คะคุณเพ้นท์ว่ายังไงนะ?!” ฉันถามเสียงสั่นเพราะไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยินเท่าไหร่นักเพราะเขาเป็นคนบอกเองว่าจะไม่ผูกพันธ์จะไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น เป็นคนตั้งกฎนั้นขึ้นมาเอง
“ผมไม่อยากเป็นอะไรแบบนั้นแล้ว ไม่อยากหวงโดยไม่มีสิทธิอะไรไม่หึงอยากแบบแอบ ๆ อีกต่อไปแล้ว”
“หยุดก่อนค่ะ!” ฉันยกมือขึ้นมาและห้ามคุณเพ้นท์เอาไว้ก่อนและพยายามตั้งสติ
“?”
“เราเข้าไปด้านในกันก่อนดีกว่านะคะ เพราะเหมือนว่าเรื่องที่เราคุยมันจะยาว...” พรึ่บ! ฉันบอกก่อนจะหันหลังเดินเข้ามาส่วนคุณเพ้นท์ก็ปิดประตูและตามเขามาเช่นกัน ฉันปลีกตัวออกไปที่ห้องครัวเพื่อจะเอาเครื่องดื่มมาให้เขา
แกร๊ด!
“ชาค่ะ...ดึก ๆ แบบนี้ถ้าเป็นกาแฟคงไม่ดีเท่าไหร่” ฉันวางแก้วก่อนจะนั่งตรงข้ามเขาและมองไปที่คุณเพ้นท์อย่างประหม่านิดหน่อย ถ้าฟังไม่ผิดคุณกำลังน่าจะกำลังสภาพรักกับฉันอยู่สินะ
“ขอบคุณครับ” เขาเอ่ยก่อนจะหยิบแก้วชาดื่มส่วนฉันก็ถามออกไป
