“ปล่อยนวล...อื้อ...”
“อยากให้ฉันเอาใจจะขาด ยังจะมาทำเป็นเล่นตัวอีก ฉันตามมารยาของเธอทันนะ นวลลออ”
“นวลไม่ได้เป็นอย่างที่คุณมิกคิด...ปล่อยนวลค่ะ...”
เขาไม่ปล่อย แถมยังกระแทกปากลงมาบดขยี้อีกต่างหาก หล่อนผลักไสเขา ดิ้นรนอย่างสุดความสามารถ แต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้เหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะเพียงไม่นาน คนที่จูบเก่งราวกับปรมาจารย์ก็จับหล่อนเปลื้องผ้าจนเกลี้ยงเกลา และทาบทับลงมาหาทั้งตัว แล้วตลอดเวลาที่เขากระทำนั้นไม่ได้หยุดจูบปากดูดลิ้นเลยแม้แต่วินาทีเดียว
ฝ่ามือใหญ่เลื่อนลูบไปตามร่างสาว บีบเคล้นแสดงความเป็นเจ้าของอย่างน่าละอาย หล่อนดิ้นรน พยายามต่อต้าน แต่ก็อ่อนแรงลงทุกขณะ จนกระทั่งไร้สติอย่างสิ้นเชิง เมื่อเขาตวัดรวบยอดถันเข้าไปกัดกินในอุ้งปาก
“อา...”
อุ้งมือของเขาโอบประคองบีบเคล้น นิ้วแกร่งเขี่ยคลึงเม็ดบัวจนคัดแข็งเป็นตุ่มไต หล่อนดิ้นพล่านด้วยความทรมาน สะโพกงามส่ายระริก น้ำสวาทไหลซึมออกมา
“อา..
