คุณแสงระวีพยายามระมัดระวังคำพูดแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น แต่ไหมฟ้านั้นหัวใจพรุนไปทั้งดวง ทั้งท่านและป้าของตนกำลังคิดว่า สิ่งที่รั้งนคินทร์เอาไว้ไม่ให้สานความสัมพันธ์ แบบลึกซึ้งกับภาชินีคือ งานบริการบนเตียงของเธอ! ช่างเป็นความคิดที่บ้าบอน่าโมโหที่สุด ทำไมไม่โทษเขาทำไมต้องเป็นเธอ...อีกแล้ว
“ไหมจะพยายามค่ะคุณแสง” ก้มต่ำมองพื้นระหว่างเอ่ยประโยคนี้ ไหมฟ้าไม่อยากสบตากับใครทั้งนั้น เธอไม่พร้อมจะเปิดเผยอารมณ์กรุ่นโกรธแกมน้อยใจที่ซ่อนเอาไว้ในแววตาคู่นี้
“เฮ้อ ได้ยินหนูไหมรับปากแบบนี้ฉันก็หายห่วงแล้วนะไพลิน”
“ค่ะคุณแสง”
ผู้เป็นนายอาจไม่รู้แต่คนเป็นป้าอย่างไพลินนั้นสามารถจับความรู้สึกของหลานสาวได้ แม้หน้าจะนิ่งฝืนยิ้มเล็กๆ เวลาที่พูดคุยกัน แต่ในใจของไหมฟ้านั้นยากจะหยั่งถึง ซ้ำยังชอบเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ไม่ให้ใครเห็น หากไม่ได้เลี้ยงมาแต่เล็กแต่
