ตอนที่ 20 เปิดศึก
เพล้ง !!!!
"กรี๊ดดดดด ขอโทษนะคุณไผ่พอดีแก้วมันลื่น"ทันทีที่ได้ยินเสียงกรี๊ดผมก็สะดุ้งไม่ใช่ว่าตกใจเสียงแก้วผมก้มไปดูที่เท้าตัวเอง ตอนนี้มีเศษแก้วปักอยู่ที่เท้าพร้อมกับกลิ่นของเลือดลอยมาแตะจมูก
"อา"ผมมัวแต่อึ้งจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรนี่เป็นการประกาศสงครามสินะเมื่อเช้าผมตื่นมาด้วยความสดใสแท้ๆแต่พอเดินลงมาก็เห็นยัยน้ำฟ้านั่งพูดจาหวานหวานใส่พ่อพี่เพทายผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินไปที่ห้องครัว
แล้วมันก็จบแบบนี้..
...เรื่องแบบนี้ผมไม่คิดมากหรอก...
กับผีนะสิ!! เจ็บโว้ยยยย!!
ผมเจ็บจนน้ำตาเล็ดลงไปนั่งกุมเท้ายกมือสั่นๆดึงเศษแก้วขนาดเท่านิ้วโป้งที่ปักอยู่ออก ผมกัดฟันกลั้นเสียงจนน้ำตาคลอ
"เกิดอะไรขึ้น ว้ายย! ไปหาหมอเร็วๆเลย!"เสียงดังจากห้องครัวทำให้คุณหญิงของบ้านเดินเข้ามาดูก่อนจะตกใจเมื่อเห็นว่าที่ลูกสะใภ้มีเลือดนองเต็มเท้าข้างๆมีเศษแก้วเขื่อนเป็นพื้น
"เสียงดังอะไรกั...ไผ่!!"หลังจา
