ตอนที่ 22 ทะเลแสนงาม
หลังจากกิจกรรมเข้าจังหวะนอกสถานที่ตอนนี้ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วผมรู้สึกลั่นลาเพราะว่าข้อเท้าหายสนิทแถมยังไม่เป็นรอยแผลเป็นด้วยเพราะอะไรนั้นหรอก็พี่เพทายหาสารพัดครีมบำรุงมาให้ใช้น่ะสิ รำพรึงบอกว่าอย่าให้เท้าสวยๆของผมเป็นแผลเป็นไม่งั้นพี่แกคงจะรู้สึกไม่ดี ส่วนยัยนางฟ้าอยู่ๆก็หายเงียบไปไม่มาทั้งที่ก่อนหน้านี้มาตามจอแจแท้ๆไม่รู้ว่ากลับไปคิดแผนอะไรแต่ก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตผมกับพี่เพทาย
"ไผ่เสร็จยังรถคุณหญิงมารอหน้าบ้านแล้ว"ผมสะดุ้งหลุดจากภวังค์ตอนนี้ผมกำลังยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบเล็กอยู่ทำไมนะหรอก็วันนี้ 2 ครอบครัวเรามีนัดพากันไปเที่ยวทะเลนะสิ
"ครับบบบ ไปแล้วๆ"เมื่อเก็บเสื้อผ้าเสร็จผมก็รูดซิปกระเป๋าหันไปหยิบกระเป๋าอีกใบนึงวาดเอาพวกครีมบำรุงต่างๆไปโดยไม่ลืมครีมกันแดดถ้าผมไม่ได้ทาผมคงจะดำเป็นตอตะโกเมื่อทุกอย่างเสร็จกระเป๋า 2ถูกผมหยิบขึ้นเมื่อทุกอย่างเสร็จผมก็วิ่ง
