"ไหว้พี่เขาหน่อยสิลูก..." พ่อเสริมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ทำไมหนูต้องไหว้พี่เขาด้วยล่ะคะ!"
พ่อมองฉันค้อนๆ ก่อนจะพูดย้ำออกมาอีกครั้ง
"เขาเป็นพี่หนูนะลูก แถมยังรับหนูเข้าฝึกงานที่บริษัทอีก ไหว้ขอบคุณเขาซะ" ฉันมุ่ยหน้าเหล่มองพี่ภูผาจากทางหางตา ซึ่งดูเขาจะมีสีหน้าแป้นแล้นกว่าปกติ เห็นแล้วมันก็อดที่จะรู้สึกหมั่นไส้ไม่ได้ -_-
"ไหว้พี่เร็วๆ สิคะคนดี" พี่ภูผาเอ่ยปากเร่งเร้าจนฉันแทบจะทนไม่ไหว อยากจะเสยหน้าเขาต่อหน้าพ่อมันเสียตอนนี้ ทว่า...ติดอยู่เพียงนิดเดียวตรงที่พ่อของฉันเป็นคนทุ่มเทให้กับการเงินของครอบครัวมาก ขืนทำเรื่องไม่ดีไม่งามกับคนที่เป็นลูกชายของตระกูลเศรษฐีดังๆ แบบอีตาพี่ภูนี่ไปล่ะก็ มีหวังฉันคงโดนสวดหูบานเป็นเดือนๆ แน่
"สวัสดีแล้วก็ขอบคุณนะคะพี่ภูผา" ฉันยกมือไหว้เขาตามที่พ่อสั่งแบบส่งๆ และนั่นทำให้เขาหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง พลันให้คุณพ่อของฉันหัวเราะตามแบบไม่มีใครยอมใคร
"ลูกสาวคุณพ่อน
