“น้องอัญรู้ใช่ไหมคะว่าพี่เป็นคนที่...ถ้าต้องการอะไรแล้วพี่ต้องได้” ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่จับจ้องพี่ภูผาที่ค่อยๆ สาวเท้าตรงเข้ามาหาฉันช้าๆ ด้วยความหวาดหวั่น “และการที่พี่ต้องการอะไรสักอย่าง พี่ก็จะใช้กำลังและทุ่มทุกอย่างเพื่อให้ได้มาครอง”
เขาจะพูดอะไร?
“ในเมื่อพี่ทุ่มเทกับน้องอัญไปตั้งเยอะตั้งแยะ พี่ก็อยากได้อะไรตอบแทนคืนมาบ้าง”
คำพูดของเขากระตุกใจฉันให้สั่นแบบแปลกๆ เพราะในเวลานี้ฉันไม่อาจจะคาดเดาได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในหัว
“ช่อดอกไม้ เสื้อผ้า มื้อเที่ยง ไหนจะโดนน้องอัญทำร้ายไปตั้งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ซึ่งพี่ไม่เคยโต้ตอบน้องอัญกับเลยสักครั้ง”
“...”
“ตอนนี้มันถึงเวลาที่พี่ขอคิดบัญชีคืนบ้างก็แล้วกัน”
ฉันเบิกตากว้างเมื่อพี่ภูผาพุ่งมือเข้ารวบแขนฉันเอาไว้ อย่างแรกแววตาอ่อนโยนที่ฉันเคยได้รับ บัดนี้เปลี่ยนไปกลายเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ที่พร้อมจะทำร้ายฉันได้ตลอดเวลาเหมื
