ผีเสื้อขยีบปีก

1722 คำ

‘บ้าเปล่า ไม่กลัวหัวแดง ๆ ของมึงโดนขยุ้มเหรอ’ ปราณเวหาต้องขยี้ตาแล้วอ่านซ้ำหลายรอบจากที่สะลืมสะลืออยู่กลายเป็นตาสว่างไปพลัน ไอ้เพื่อนคนนี้ยิ่งดึกยิ่งประสาทหรือเมาน้ำยาย้อมผมกันแน่ถึงได้คิดอะไรแผลง ๆ เแบบนี้ ‘เดี๋ยวกูปลอมตัวเข้าไปพร้อมกับทีมงานก็ได้’ ฝ่ายขอความช่วยเหลือตอบในเวลาไม่กี่นาที ‘สัตว์เอ๊ย ครั้งก่อนขนาดมึงใส่แมสก์ปิดไปครึ่งหน้ายังมีคนถ่ายรูปมึงไปทวิตเตอร์เลย’ แค่ภาพนั้นภาพเดียวกลายเป็นประเด็นร้อนในทันที บางคนก็แต่งเรื่องไปเรื่อยว่าแอบมาสืบความลับหรือเจตนามาปั่นงาน…ทั้งที่มาคนเดียว ‘เอ่อ…อันนั้น…คือกูให้คนรู้จักช่วยปั่นกระแส ให้พี่เขาช่วยทำเป็นแอบถ่ายน่ะ’ ความจริงก็คือ…ภัทรดนัยไม่ได้ไหว้วานใครทั้งนั้น แต่มีคนเห็นแล้วจำได้จริง ๆ เนื่องจากความเป็นศิลปินสายแฟชั่นจ๋าต่อให้แต่งตัวธรรมดาขนาดไหนก็ดูโดดเด่นเตะตาผู้คนอยู่ดี ออร่าจับเกินไปจนกลุ้มใจคนหล่อจริง ๆ ‘เห้ย แต่ครั้งนี้คนไม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม