“ คนไข้คนพิเศษก็ต้องดูแลเป็นพิเศษสิคะ นี่ตัวรุม ๆ ด้วยนะ ให้แก้มเช็ดตัวให้ดีกว่าค่ะ ” เธอออดอ้อนพลางส่งสายตาเย้ายวนที่ทำให้คนฟังรู้ว่าการเช็ดตัวนั้นจะต้องไม่ได้หยุดแค่เช็ดตัวจริง ๆ ต้องมีของแถมอย่างอื่นที่ดีกว่าเป็นแน่ เรนยิ้มกว้าง ตาเชื่อมตาหวานแล้วหอมเธอฟอดใหญ่
“ ได้สิคะ เดี๋ยวเช็ดตัวให้คนไข้คนนี้หน่อยนะ เช็ดให้ทุกซอกทุกมุมเลย เช็ดตรงนี้ ตรงนี้ แล้วก็ตรงนี้ ”
“ เฮ้ย ! เดี๋ยวกูออกไปข้างนอกนะ ” จู่ ๆ แม็กก็ลุกพรวดแล้วพูดขึ้น
“ ไอ้ห่า ตกใจหมด มึงจะไปไหน ”
“ ออกไปหาเพื่อนแหละ ”
“ อะไร มึงมีเพื่อนที่นี่ด้วยเหรอ ”
“ มีสิ ก็เพื่อนจากทินเดอร์ไง ”
“ เพื่อนอะไร ร้ายนักนะมึง ”
“ ก็ไปนัดดูตัวกินข้าวกินปลากินกาแฟกันก่อน แล้วเดี๋ยวกลางคืนว่ากันอีกที ”
“ เออ ไปเหอะ อย่าเมาให้มันมากนักล่ะ ”
“ บ่นเหมือนยัยแก่ไปได้ ไปนะ พี่ไปนะแก้ม ” เขาลาทั้งคู่ก่อนจะรีบไปหยิบกระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์ และเสื้อค
