ชักว่าว
1067 คำ
หญิงสาวชะงักกึกทันที เธอผ่านมามีเพศสัมพันธ์มาแล้ว ทำไมจะไม่รู้ว่าพี่แม็กกำลังช่วยตัวเอง แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น เสียงแหบห้าวนั้นกำลังครางชื่อของเธอ
พี่แม็กกำลังชักว่าวและจินตนาการถึงเธอ !
เธอร้อนวูบที่ใบหน้า ก่อนมันจะลามลงไปที่ลำคอ เนินทรวง แล้วหลอมรวมไปไหลวนเต้นตุบอยู่ที่ตรงกลางระหว่างขา
บ้าจริง !
พี่แม็กกับเธอเคยคบหากันเมื่อครั้งยังเป็นวัยรุ่น มีเรื่องกอดจูบลูบคลำกันบ้างเป็นธรรมดาแต่ไม่เคยเกินเลยถึงขั้นมีเพศสัมพันธ์ เพราะเธอยังกลัวและห้ามปรามเขาเอาไว้ แต่มันก็วาบหวามซ่านเสียวจนกระทั่งเปียกแฉะในทุกครั้ง
หากตอนนี้เมื่อเขากลับมา เธอกลับมีภาพสงสัยในหัวบางครั้งว่าบทรักของพี่แม็กจะเป็นอย่างไร
“ อา ซี้ดดด แก้มจ๋า ขอพี่เอาแรงอีกนะ ” เสียงทุ้มต่ำครางล้ำลึก แรงตอดในร่องลึกของเธอก็แรงขึ้นเช่นกัน
หญิงสาวแลบลิ้นแตะเลียริมฝีปากอันแห้งผากให้ชุ่มชื้น หัวใจเต้นระรัว มือที่กำน้ำยาบ้วนปากที่พึ่งนึกได้ว่าเกือบหมด และตั้งใจนำมาให้คนกำลังอาบน้ำสั่นเทาและหมดเรี่ยวแรงเอาดื้อ ๆ
ตุ้บ !
ขวดน้ำยาบ้วนปากตกกระทบพื้น เสียงกิจกรรมในห้องน้ำชะงักลงทันทีพร้อมกับประตูที่เปิดแง้มออกมา
“ แก้ม มาทำอะไรตรงนี้ ” พี่แม็กถามขึ้นอย่างแปลกใจ และคงจะกลัวความผิดอะไรบางอย่างที่เขาแอบเอาคนตรงหน้ามาจินตนาการว่ากำลังมีเซ็กส์กับเธออย่างสุดเหวี่ยง
“ คะ.. คือ แก้มเอาน้ำยาบ้วนปากมาให้น่ะค่ะ พี่เรนพึ่งนึกได้ว่ามันหมด ” เธอทรุดตัวลงหยิบขวดนั้นแล้วลุกขึ้นยื่นมันให้เขา แม้ตั้งใจไว้ว่าจะไม่มองแต่ก็อดไม่ได้ พี่แม็กถอดเสื้ออวดความผึ่งผายกำยำท่อนบน ส่วนท่อนล่างนั้นแม้เขาจะงอตัวเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เธอเห็นบางสิ่งที่มันพุ่งผงาด แต่ความยิ่งใหญ่ของมันก็ทำให้ซ่อนไม่มิด และเธอเห็นมันดุนดันกางเกงบอลสีขาวเป็นรูปลำนูนเด่นออกมา
ลิ้นน้อย ๆ เผลอยกขึ้นมาแลบเลียริมฝีปากนิด ๆ และแม็กทันเห็นมัน พร้อมกับดวงตาที่จ้องมองมาที่ตรงกลางระหว่างขาของเขา แม้จะแว้บเดียวแต่เขาก็เห็นมัน
สายตานั้นฉ่ำวาว ก่อนที่เธอจะเลียริมฝีปากตัวเอง ใบหน้าใสแดงก่ำไปถึงลำคอ หรือเธอจะได้ยินที่เขาครางชื่อเธอแล้วอายนะ แต่ถ้าอายเฉย ๆ คงไม่แสดงปฏิกิริยาทางกายออกมาเช่นนั้น
ปฏิกิริยาที่ตอบสนองกับบุรุษเพศที่กำลังปรารถนาเพียงเธออย่างที่สุดในตอนนี้...
“ แก้ม ไข่ตุ๋นนี่มันใช่ได้หรือยังอะ ” เสียงของเรนมาขัดจังหวะความคิดของทั้งคู่ แก้มใสสะดุ้งเล็ก ๆ ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วรีบยัดขวดน้ำยาบ้วนปากใส่มือของพี่แม็ก
“ เดี๋ยวแก้มไปดูเดี๋ยวนี้ค่า ” แล้วเธอก็รีบเดินจากไป
แม็กเองก็รีบปิดประตูลงก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก เปิดน้ำฝักบัวเย็นฉ่ำแรง ๆ คล้ายกับให้มันชะล้างอารมณ์อันเดือดพล่านให้เย็นลง
มันไม่ควรแม้แต่เอาเธอมาจินตนาการ เธออยู่ในฐานะน้องรักและยังเป็นคนรักของเพื่อนรัก ทำแบบนี้เหมือนกำลังทรยศคนทั้งคู่
หยุดคิดนะแม็ก หยุด !
แต่สุดท้ายเขาก็จบลงด้วยการสาวลำเอ็นตัวเองอีกครั้งจนสุขสม โดยมีใบหน้าและเสียงครวญครางของเธอเมื่อคืนนี้มาหลอกหลอนตอนที่เขากระแทกแล้วแตกใน
บ้าฉิบ !
***
เมื่อรับประทานมื้อเช้าและช่วยกันล้างเก็บภาชนะเรียบร้อย ชายหนุ่มทั้งคู่ก็มานั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น ส่วนน้องแก้มนั้นเธอกำลังจัดการเก็บบ้านทำความสะอาดให้กับเรน อย่างเช่นที่เคยทำทุกครั้ง
“ น้องแก้มนี่เป็นแม่บ้านแม่เรือนดีจังเลยนะ เข้าท่าเลย เมื่อไรจะแต่งวะ ” แม็กชวนคุย เรนหัวเราะร่วน
“ ใจกูน่ะอยากแต่งเลย แต่น้องขอเรียนจบก่อน ”
“ เอาจริงดิ กูแค่ถามเล่นๆ นี่มึงจะแต่งจริงเลยเหรอ รีบแต่งไปไหน ”
“ ไม่รู้สิ กูเจอผู้หญิงที่ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าจะรอไปทำไม ”
“ แหม่ พ่อคนจริงจัง อ้าว แล้วทำไมนอนหน้านิ่วแบบนั้นล่ะน่ะ ”
“ ปวดหัวจี๊ด ๆ ว่ะ ”
“ พูดถึงเรื่องแต่งงานแล้วปวดหัวเชียวนะ สรุปว่าอยากแต่งหรือไม่อยากแต่ง เอาดี ๆ ” เพื่อนรักเย้า อีกฝ่ายหัวเราะเบา ๆ
“ เรื่องจริงโว้ย ไม่โกหก แต่กูรู้สึกปวดหัวตั้งแต่ตื่นมาแล้ว คิดว่ากินน้ำกินข้าวแล้วน่าจะหาย แต่ไม่หาย สงสัยเป็นเพราะเบียร์เมื่อคืน ”
“ มียาไหมล่ะ เดี๋ยวกูไปหยิบให้ ”
“ ในตู้ยาข้างตู้เย็น ” แม็กเดินไปหาแต่ก็ไม่เจอ
“ ไม่เห็นมีเลยวะ ”
“ หาอะไรเหรอคะพี่แม็ก ” น้องแก้มใสที่พึ่งจะดูดฝุ่นในห้องนอนของเรนเสร็จและเดินออกมาได้ยินเสียงแม็ก จึงถามด้วยความสงสัย
“ ไอ้เรนมันปวดหัวน่ะ สงสังแฮงค์ มันให้พี่มาหยิบยาแก้ปวดให้แต่ไม่มี ”
“ แก้มจะลงไปซื้อน้ำยาถูพื้นที่มินิมาร์ทใต้คอนโด เดี๋ยวซื้อมาให้นะคะ ”
“ ไม่เป็นไรแก้ม เดี๋ยวพี่ไปซื้อเอง ” เรนขันอาสาทั้งที่นอนหลับตาหน้านิ่วอยู่บนโซฟา
“ เฮ้ย มึงปวดหัวก็นอนอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวกูไปเอง ”
แม็กพูดขึ้น แต่สุดท้ายแก้มก็ตัดบท
“ ทั้งสองคนอยู่ที่นี่แหละค่ะ แก้มไปเอง จะซื้อขนมมากินด้วย พี่แม็กดูแลพี่เรนไปก่อนนะคะ เดี๋ยวแก้มมา จะเอาอะไรอย่างอื่นกันไหม ” สองหนุ่มปฏิเสธ เธอจึงเดินออกจากห้องไปโดยมีสายตาของทั้งคู่มองตามจนกระทั่งได้ยินประตูห้องปิดลง
------
*ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกนในรูปแบบใดหรือวิธีการใดๆทั้งปวงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น หรือ อ้างอิง*
- ผู้เขียน
