รุ่งรดาลุกขึ้นอาบน้ำชำระร่างกายใหม่จนรู้สึกสดชื่นดีเมื่อเวลาล่วงมาจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า พ่อเลี้ยงเหมยังไม่กลับเข้ามา เขาบอกจะกลับดึกให้เธอหาอะไรทานได้เลย
เหอะ! เขาหนีบเอาเธอมาทิ้งไว้ในโรงแรม ส่วนตัวเขาก็หายไปทั้งวัน
สาวน้อยลุกขึ้นอาบน้ำ ตัดใจไม่นึกถึงคนใจร้ายให้ต้องว้าวุ่นหัวใจ เธอขัดคาบคาวบนร่างกายจนหมดเกลี้ยงแม้ยังหลงเหลือริ้วรอยฝากรักของคนใจดำไว้มากมาย ก่อนโทรสั่งอาหารเข้ามานั่งทานในห้องด้วยความรู้สึกหดหู่ไร้ความเบิกบาน รสชาติของอาหารยอดเยี่ยมเหมาะสมกับชื่อเสียงระดับโลกของตัวโรงแรม เธอทานจนอิ่มแปล้ ก่อนตัดสินใจเดินย่อยอาหารด้วยการลงมายังด้านล่างแทนการนั่งเหงาหงอยอยู่เพียงลำพังในห้องพัก
โรงแรมห้าดาวแห่งนี้อยู่ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทางโรงแรมเลยมีศาลาท่าน้ำสำหรับแขกเอาไว้สำหรับนั่งพักผ่อน โดยรอบบริเวณประดับด้วยช่อของหลอดไฟหลากหลายสี ตบแต่งคล้ายมีหิ่งห้อยบินอยู่รอบตัว สร้างบรรยากาศให้
