พี่กล้าต่างหากคือคนที่หล่อนเฝ้ารอ อยากให้เป็นผัว ใครจะรู้ล่ะตอนนี้หล่อนมีผัวถึงสองคน แต่ละคนก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันสักเท่าไหร่ แม้หล่อนจะรักพี่กล้าแทบขาดใจ แต่ไม่สามารถครอบครองไว้เพียงคนเดียว เมื่อพี่กล้าเป็นสมบัติพี่ส้ม แต่จะให้ลืม ให้ทิ้งหล่อนก็ทิ้งไม่ได้เช่นกัน สำหรับพี่เขตหล่อนมีสิทธิ์ที่จะคิดครอบครองเขาเป็นผัว อย่างออกหน้าออกตา โดยไม่มีอุปสรรคขวากหนามใดๆ ทว่าตะกอนบางอย่างกลับทำให้หล่อนไม่อยากครอบครองเป็นเจ้าของพี่เขตเป็นผัวเปิดเผย หล่อนเกลียดความรู้สึกตัวเองขณะนี้จับใจ ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร แต่คนอย่างเขตต้องทำให้หล่อนขาดเขาไม่ได้ ร้องหาเช้าเย็น ดั่งคนเป็นโรคร้ายต้องการยาสามเวลาหลังอาหาร ไม่ได้กินยาก็ต้องตาย ไม่ได้กินข้าวก็หิวอย่างนั้น ทั้งคู่โยกกันสะท้านสะเทือนไปทั่วห้อง คนที่กระแทกกายอยู่ด้านหลัง ขยันขันแข็งทำคะแนน เพื่อให้ชมพูชอบในสิ่งที่เขามอบให้หล่อนด้วยหัวใจ ต่อให้ตอนนี้ไม่ชอบ