“เดี๋ยวสิ พี่กล้า” ชมพูเหนี่ยวรั้งลำแขนกำยำพี่เขยเอาไว้ พร้อมร้องเรียกด้วยความอาลัยผ่านทางสายตา ก่อนที่เขาจะก้าวออกจากห้อง หลังจากสวมเสื้อผ้าปิดบังร่างกายเรียบร้อยแล้ว ก็แค่กางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียว ส่วนบนว่างเปล่าเปิดเผยกล้ามเนื้อกำยำผิวกร้านมากเสน่ห์
“อะไรหรือชมพู นี่จะไม่ยอมให้พี่ได้พักบ้างเลยหรือ” ชายหนุ่มยิ้มหวานหันกลับมาเจรจากับสาวน้อยเนื้อหวานร้อนแรง
“นอนที่ห้องนี้กับชมพูไม่ได้เหรอคะพี่กล้า” แม้รู้ตัวว่าขอมากไป แต่ชมพูอยากให้เป็นเช่นนั้นจริงๆ
“ไม่ได้หรอกจ๊ะชมพู ขอพี่มากไปรู้ตัวไหมสาวน้อย”
“ขอโทษค่ะ” ชมพูก้มหน้ารับสภาพสถานะของตัวเอง ต่อผู้ชายตรงหน้า เขาเป็นพี่เขยส่วนหล่อนคือน้องเมีย แต่ความรักไม่เคยผิด แต่สิ่งที่ผิดความรักมาผิดที่ผิดทางผิดเวลาไปหน่อยเท่านั้น
“พี่ไปนะ” เขาแกะมือเนียนชมพูจากการยึดข้อมือเอาไว้ ไม่ใช่จะไม่อาลัย น้องเมียอร่อยๆ แบบนี้ แต่จะทำอย่างที่ชมพูขอได้อย่า
