สามเดือนผ่านไป
ก๊อก ก๊อก
“สักครู่ค่า” คนตัวเล็กรีบเก็บบางอย่างทิ้งลงถังขยะก่อนจะออกไปเปิดประตูให้คนด้านนอก
ตึกตึก..
แอด~
“เฮียมาร์” ส่งยิ้มให้เจ้าของความสูงตรงหน้า ตั้งแต่ไซลอนหายไปก็เป็นมาร์คิสที่เข้าออกบ้านหลังนี้แทน บางครั้งก็มานอนที่นี่กับเธอ แต่นอนคนละห้อง อยู่ก็เหมือนไม่อยู่ไม่ต่างกันเลย เพราะความไม่ค่อยพูดบวกกับชอบอยู่คนเดียวทำให้น้อยครั้งที่ทั้งสองจะคุยกัน แต่ถ้าได้คุยแต่ละทีก็ทำเอาปวดหัวเหมือนกัน ด้วยความกวนความซึนที่อีกคนมีทำให้ทั้งสองชอบจิกกัดใส่กันอยู่บ่อยครั้ง
“คนหรือผี” เห็นไหม เจอกันได้ไม่ถึงนาทีเขาก็พร้อมกินหัวเธอตลอดเวลา ใครบอกว่าเขานิ่งอย่าไปเชื่อเด็ดขาด
“ก็หนูปวดท้อง”
“นึกว่าตรอมใจตายที่ผัวหาย” พูดหน้านิ่ง เขามันพวกปากร้ายยิ่งกว่าอะไร สมแล้วที่พวกเขาเป็นเพื่อนกันได้
“รีบ” วันนี้เขารับปากว่าจะพาเธอไปซื้อของมาเตรียมเปิดร้านใหม่ และใช่ค่ะ..เธอกำลังจะมีร้านเป็นของต
