ตอนที่ 2 ผู้ชายคลั่งรัก 3

1515 คำ
เติมใจนั่งอยู่ข้างชายหนุ่มในมือถือเมนูอาหารกำลังเลือกว่าจะกินอะไรดี ส่วนคู่หมั้นสุดที่รักตอนนี้แทบไม่คุยกับเพื่อนเลยมัวแต่สนใจคนรักข้างกายหมุนผมหญิงสาวเล่นบ้างสูดกลิ่นหอมจากเส้นผมบ้างจนเพื่อนในกลุ่มถึงกับอดทนไม่ไหว "ไอ้มาร์ชกูขอร้องมึงนั่งดีๆเหอะ กูสงสารน้องวะปล่อยบ้าง" "อิจฉา..." เขามองหน้าเพื่อนก่อนจะยักคิ้วใส่อย่างกวนประสาท วายใบหน้างอง้ำจิ๊ปากใส่อย่างขัดใจก่อนจะรับออเดอร์จากแฟนเพื่อน "พี่วายเติมใจเอาสลัดค่ะ แล้วก็หมูสามชั้นทอดน้ำปลา เอาต้มยำกุ้งด้วยค่ะ" "กินหมดเหรอคะ" "หมดค่ะเติมใจกินเก่ง แต่ถ้าไม่หมดเดี๋ยวเฮียก็ช่วยกินเองแหละใช่มั้ยคะ" เธอหันไปอ้อนชายคนรักตาใสแป๋ว เขาลูบผมเธออย่างเอ็นดูก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย "ไม่มีปัญหาค่ะกินไม่หมดเดี๋ยวเฮียกินให้เอง" "เห็นมั้ยคะเติมใจมีคนช่วยกิน" เธอหันไปมองเพื่อนของแฟนก่อนจะส่งเมนูคืนไปให้ เขาส่งเมนูคืนไปให้พนักงานที่มารับออเดอร์ก่อนจะให้ไปทำตามที่สั่ง "น้ำส้มด้วยนะแฟนกูไม่กินแอลกอฮอล์" "ได้ครับคุณมาร์ช" "ประชดเก่งนะมึง" เขาเบะปากใส่เพื่อนก่อนจะหันไปหอมแก้มคนรักพร้อมกับกระซิบกระซาบเสียงหวาน "ที่รักเฮียไปห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ" "ได้ค่ะ" "กูไปด้วย" สิงหราชลุกขึ้นเดินตามเพื่อนสนิทไป ทั้งสองคนไปเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวโดยทิ้งให้วายอยู่กับเติมใจที่โซฟา ส่วนสาวที่มาเอนเตอร์เทนก็ไปรับลูกค้าคนอื่นแล้วจึงไม่ทำให้หญิงสาวหงุดหงิดใจมากนัก "น้องเติมใจนั่งตรงนี้นะพี่ไปดูแลแขกก่อน" "ค่ะพี่วาย" "จะเอาอะไรเรียกพนักงานเลยนะคะนี่น้ำส้มของน้องค่ะ" "ขอบคุณค่ะพี่วายจอมเจ้าชู้" เธอเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มก่อนจะยกน้ำส้มขึ้นดื่ม เขาทำหน้าเซ็งๆก่อนจะรีบอธิบายให้แฟนเพื่อนเข้าใจใหม่กับการใช้ชีวิตในแบบของเขา "น้องเติมใจต้องเข้าใจใหม่พี่ไม่ได้เจ้าชู้เพราะว่าพี่เป็นหนุ่มโสดพี่จะนอนกับใครก็ได้เข้าใจมั้ยคะ" "แล้วถ้ามีแฟนล่ะคะ" "มีแฟนพี่ก็หยุดไง แต่ตอนนี้ไม่มีเข้าใจป่ะ" "อ่อ... โอเคค่ะ" เธอทำความเข้าใจกับเขาใหม่และชายหนุ่มพอใจมากก่อนจะเดินออกไปดูแลแขกที่โต๊ะอื่น เติมใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นในระหว่างรอหนุ่มๆไปทำธุระส่วนตัว เธอยกน้ำส้มขึ้นดื่มก่อนจะชะงักไปเมื่อมีผู้ชายหน้าตาดีเดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าเธอ เติมใจเงยหน้ามองเขาก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความสงสัย "มีอะไรรึเปล่าคะ" "ไม่ทราบว่ามาคนเดียวเหรอครับผมขอชนแก้วหน่อยได้มั้ยครับ" "ได้สิคะ" เธอยื่นแก้วน้ำส้มไปตรงหน้าชายหนุ่มชนกับเขาเป็นมารยาทก่อนจะยกขึ้นดื่มและวางลงที่เดิม "ผมแบงค์ครับ" "ค่ะ" เธอตอบกลับเพียงแค่นั้นเพราะไม่รู้ว่าจะคุยอะไรต่อ เฮียมาร์ชไม่ชอบให้เธอคุยกับผู้ชายคนอื่นยกเว้นเพื่อนที่เรียนด้วยกันจริงๆและเขาต้องรู้จักไม่งั้นเธอไม่มีโอกาสได้ใกล้ใครแม้แต่คนเดียว "แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ" "เติมใจค่ะ" "มาคนเดียวเหรอเราขอนั่งด้วยได้มั้ย" "เอ่อ..คือเรามากับ..." สิงหราชและมาร์ชเดินกลับมาจากห้องน้ำคุยกันเพลินๆก่อนเพื่อนของเขาจะสะกิดให้มองมายังโซฟาโซนVIP มีผู้ชายมาคุยกับคู่หมั้นของเขาและสิงหราชจำได้ว่าหมอนี่มันเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่ "มึงดูนั่น" "ใครกล้ามาคุยกับคู่หมั้นกูวะ" เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียเพียงแค่ทิ้งคนรักไว้แป๊บเดียวเท่านั้นพวกเหลือบไรก็มาตอมแล้ว มาร์ชรีบเดินตรงไปยังโซฟาดึงเสื้อของหมอนั่นจากทางด้านหลังจนเขาสะดุ้งสุดตัว "โอ๊ยๆ ใครวะ" "ออกไปให้ห่าง" เขาปล่อยคอเสื้อของหมอนั่นเมื่อเห็นว่าออกไปห่างจากคู่หมั้นของเขาแล้ว แบงค์มองมาร์ชอย่างไม่พอใจและจำได้ว่าหมอนี่เป็นเด็กบริหารมหาวิทยาลัยเดียวกันกับเขา "ยุ่งไรด้วยวะกูจะคุยกับน้องเติมใจ" "คุยกับน้องเติมใจมึงขออนุญาตผัวเค้ายัง" มาร์ชมองหน้าแบงค์อย่างเอาเรื่อง เขาพร้อมบวกกับทุกคนที่ขวางหน้าไม่ว่ามันจะเป็นใครก็ตามแต่ แบงค์หันไปมองเติมใจสลับกับมาร์ชก่อนจะเอ่ยถามเพื่อความมั่นใจ "คนนี้แฟนน้องเติมใจเหรอ" "กูบอกว่าเป็นผัวไง" เขาเอ่ยออกมาเสียงแข็งจนเติมใจต้องรีบลุกขึ้นมาสวมกอดชายหนุ่มเอาไว้ให้ใจเย็นลง เห็นว่าน่ารักและใจดีกับเธอแต่กับคนอื่นเขาไม่ใช่แบบนั้น "เฮียขาใจเย็นค่ะอย่าไปสนใจเลยนะ" "ออกไปไกลๆเลยนะมึงอ่ะ" "เออ.. ไปก็ได้วะใครจะรู้ล่ะว่ามีผัวแล้ว คราวหลังเขียนป้ายห้อยคอไว้ดิถ้าจะหวงขนาดนั้น" "เอ้าไอ้นี่มึงอยากเจอดีเหรอ" เขาชี้หน้าด่าชายตรงหน้าอย่างหงุดหงิด เขารีบวิ่งออกไปทันทีเพราะไม่อยากมีเรื่อง เติมใจมองชายคนรักก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ "เบาๆหน่อยค่ะหึงหวงแรงจริงๆ" "ได้ไงแค่มองก็ไม่ได้พี่ไม่ชอบ มาให้ลงโทษเลยโทษฐานไปคุยกับผู้ชายคนอื่น" เขาโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม สิงหราชเห็นช็อตเด็ดก็เบือนหน้าหนีไปอีกทางเพราะไม่อยากเห็นคนมีแฟนมันน่าหงุดหงิดใจแปลกๆ "มึงไปคลั่งรักไกลๆกูครับไอ้มาร์ช" "เอ้าลืมเลยว่ามึงอยู่ด้วย" เขาผละออกเล็กน้อยก่อนจะหันมายิ้มมุมปากให้เพื่อนอย่างกวนประสาท สิงหราชส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเดินไปนั่งลงตรงโซฟา ส่วนเติมใจตอนนี้หน้าแดงแจ๋เพราะเขาจูบเธอต่อหน้าคนมากมาย แต่เธอชอบความชัดเจนของเขานะมันน่ารักดี "เฮียไปบอกคนอื่นว่าเป็นผัวเติมใจอ่ะ" "ทำไม...พูดไม่ได้เหรอ" "ยังไม่ได้เป็นสักหน่อย" เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะสวมกอดเอวเขาไว้หลวมๆ มาร์ชสอดมือเข้าไปยังเอวของเธอกอดรัดเอาไว้แน่นก่อนจะกระซิบเสียงหวาน "ก็ให้เป็นสิอยากเป็นจะแย่" "แล้วเป็นผัวมันต่างจากคู่หมั้นยังไงอ่ะ" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างใสซื่อ มาร์ชที่ตอนนี้ใบหน้าคลอเคลียกับหญิงสาวกอดรัดแน่นไม่ยอมปล่อยเพราะติดสกินชิพต้องกอดหรือจับมือเธอตลอดเวลา "จริงๆก็ไม่ต่าง แต่ผัวมันลึกซึ้งกว่านั้นนะ นี่ก็รอหนูพร้อมมายี่สิบเอ็ดปีแล้วนะเมื่อไหร่จะพร้อมสักทีล่ะ" "เฮียบอกว่าไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนไง แล้วเฮียจะทำเป็นเหรอ" เธอมองเขาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เห็นเธอน่ารักเรียบร้อยแบบนี้ก็ทันเล่ห์เหลี่ยมของชายคนรักนะ เธอรู้ว่าเขาอยากมีความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งกับเธอขนาดไหนแค่นี้ก็อดทนโดยไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนมาก่อนถือว่าเขาเก่งมากที่สุดแล้ว ตลอดเวลามันก็พิสูจน์แล้วว่าเขารักเธอมากและยอมอดทนรอได้ "เป็นสิ เฮียศึกษามาอย่างดีได้ทุกท่าที่ต้องการ.." เขากระซิบข้างใบหูของหญิงสาวก่อนจะกัดใบหูของเธอแผ่วเบาจนเติมใจรู้สึกขนลุกอย่างประหลาด เธอเบี่ยงหน้าหลบเพราะเริ่มรู้สึกไม่เป็นตัวเองแล้ว "บะ... บ้า พูดอะไรท่าอะไรคะ" "คืนนี้เรามาลองท่ายากกันหน่อยมั้ย..." "ฮะ...เฮีย" "เฮียพร้อมให้หนูเปิดซิงนะ... อยากเปิดซิงเฮียป่ะ" "เฮีย! พะ...พูดอะไรก็ไม่รู้" เติมใจยิ้มเขินหน้าแดงมากจนไม่กล้าสบตากับเขา และท่าทางครั้งนี้จะเอาจริงสงสัยเธอจะต้องเสียตัวคืนนี้ซะแล้วล่ะมั่งเนี่ย "เฮียพูดจริง" "รู้แล้วน่าขอกินข้าวก่อนได้มั้ยล่ะ หิวนะ!" เธอบ่นออกมาก่อนจะดันตัวเขาออกแล้วรีบไปนั่งตรงโซฟาก่อนจะยกน้ำส้มดื่มแก้เขิน มาร์ชยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ดูท่าทางคืนนี้เขาจะสมหวังนะ "กินเยอะๆล่ะจะได้มีแรง" "เฮีย! หยุดพูดเลยนะ" "กินด้วยดิสะสมพลังงานสักหน่อยพร้อมออกศึกคืนนี้" "เฮียยยยยยยยยยย!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม