หลังจากหย่าคิมหันต์ก็กลับมาอยู่ที่คอนโดของเขา เขาใช้ชีวิตเหมือนทุกวันที่เคยผ่านมา ยุ่งกับการทำงาน ช่วงนี้เป็นช่วงที่ณดาถ่ายละคร เธอไม่มีเวลาให้เขานัก ซึ่งที่ผ่านมาก็เป็นแบบนี้มาตลอด ถ้าอยากเจอก็ต้องไปหาที่กองถ่าย บางครั้งเขาก็ไป แต่จะไปตลอดได้ยังไง เขาเองก็มีงานต้องทำ
“หงุดหงิดอะไรครับบอส” เลขาคู่ใจเห็นเจ้านายสีหน้าบูดบึ้งก็เกิดความเป็นห่วง “หรือติดต่อคุณณดาไม่ได้ครับ”
“เปล่า ออกไปจัดการงานที่สั่งได้เลย”
“ครับ”
ลูกน้องเดินออกไปแล้วคิมหันต์หยิบสมาร์ทโฟนอีกเครื่องที่มีไว้คุยกับแม่ของลูกเพียงคนเดียวขึ้นมากดเช็กแอปพลิเคชันไลน์ หนึ่งสัปดาห์ผ่านมาแล้วที่ไม่มีการส่งข้อความหรือรูปลูกชายเข้ามาให้ ทั้งที่เคยส่งมาเป็นประจำเช้ากลางวันเย็นก่อนนอน
นับตั้งแต่ตกลงหย่าเขาก็ไม่ได้รับรูปหรือข้อความจากอีกฝ่ายอีกเลย
เมื่อสิ่งที่เคยมีอยู่ในทุก ๆ วันมันหายไปคิมหันต์ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ใจ
หากรู้ว่าหย่าแล้ว
