ในวันที่ฟ้าสีเทา

1329 คำ

ตั้งแต่คราวนั้น ที่เขาได้ลิ้มลองขนมหมาของเด็กสาวเขาก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย เพราะถ้าเจอกันอีกครั้งเขากลัวตัวเองจะบีบคอเล็กๆ นั้นทิ้งซะ เขาเป็นถึงมาเฟียใหญ่ที่กุมอำนาจไว้ล้นมือ ผู้คนต่างเกรงกลัวจนไม่กล้าท้าทายอำนาจของเขา แต่เขากลับมาเสียเหลี่ยมให้กับเด็กสาวที่ไม่ประสีประสาอย่างยูมิ!! เธอจงใจใช้ความน่ารักล่อลวงให้เขาติดกับดักชัดๆ มันน่าโมโหนัก! คิดแล้วก็กระอักกระอ่วนนักกับขนมหมาที่ยัยเด็กน้อยตั้งใจป้อนให้เขาคำแล้วคำเล่า ส่วนยูมิก็ไม่ได้มาวอแวเขาอีกเหมือนรู้ตัวว่าทำเขาโกรธ แต่อีกอย่างคือ อาจเป็นเพราะเธอเปิดภาคเรียนแล้วทำให้เธอยุ่งอยู่กับการเรียนในเทอมสุดท้าย 'เทอมสุดท้ายก็จบแล้วสินะ' เรียวนั่งหันมองไปนอกกระจกใสที่สูงระฟ้าของตระกูลเฟยหลงพลางถอนหายใจ จนฟู่หมิงขมวดคิ้วอย่างสงสัย มาเฟียหนุ่มเพลย์บอยมีอะไรให้ต้องคิดมากอย่างนั้นหรือ? วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเป็นนักเรี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม