เกี่ยวก้อยขอโทษ

1743 คำ

ฟู่หมิงมองเจ้านายที่อุ้มเด็กสาวเดินลงมาชั้นล่างท่าทางประคบประหงมเหมือนดังไข่ในหินก็แอบเบะปากนิดๆ เมื่อคืนคงจะฟัดกระต่ายน้อยทั้งคืนเลยสินะเจ้านาย สองแขนเรียวเล็กของยูมิยังมีลูกหมาตัวน้อยอีกที มันเป็นภาพที่จะบอกว่าน่ารักก็ไม่ใช่ จะตลกก็ไม่เชิง แต่เห็นแล้วชวนอมยิ้มแปลกๆ กับท่าทีของมาเฟียหนุ่ม “จะรับอาหารเที่ยงเลยไหมครับ” ฟู่หมิงก้มหัวให้ผู้เป็นนายเล็กน้อย “อืม” มาเฟียหนุ่มพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้องอาหาร หย่อนสะโพกลงนั่งโดยมีคนตัวเล็กนั่งบนหน้าตักกว้างอีกที ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเขาถึงลงมาเอาป่านนี้ ก็เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบฟ้าสางแล้ว หลังจากที่พาเด็กสาวเข้าไปอาบน้ำเขาก็หักห้ามใจตัวเองไม่ไหว จับเธอทำรักในห้องน้ำไปอีกหนึ่งรอบ และกลับมาต่อที่เตียงอีกหนึ่งรอบก่อนที่คนตัวเล็กจะหลับคาอกเขาไปในรอบสุดท้าย “อาหารพวกนี้ผมสั่งมา เอ่อ... พวกแม่บ้านไม่กล้าเข้ามาทำให้ครับ” ฟู่หมิงรายงาน เพราะเม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม