เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย เธอก็หยิบโทรศัพท์ตั้งขึ้น ร่างสูงใหญ่สวมบ๊อกเซอร์และเปลือยที่ท่อนบน ก่อนจะรู้สึกว่าไอ้การเปลือยเนี่ยแหละจะทำให้เธอคิดมากอีก จึงนอนลงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว
พออาบน้ำอาบท่าแล้ว ภัทราก็ใจเย็นลง แต่ก็ยังงก ๆ เงิ่น ๆ ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งเก้ ๆ กัง ๆ อยู่อย่างนั้น อายแสนอายกับการกระทำไร้สติของตัวเอง แล้วตอนนี้ก็ยังมาละอายกับการที่ด่าว่าเขาอยู่เพียงฝ่ายเดียว
“ ราฟคะ ฉัน... ”
“ นอนเถอะนะ คนดีของผม เราจะหลับไปด้วยกัน ถ้าคุณรู้สึกไม่ดี ผมจะจูบคุณ จะกอดคุณด้วยหัวใจจากตรงนี้ และผมสัญญาว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีก ระหว่างเราเรื่องเมื่อครู่จะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว ผมสัญญา ”
เสียงทุ้มนุ่มกับสายตาอันอ่อนโยน ปลอบประโลมให้เธอสงบลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ เธอค่อย ๆ เอนกายตะแคงลงนอนอย่างว่าง่าย
“ ห่มผ้าด้วยนะที่รัก ถ้าผมอยู่ตรงนั้นผม
