“ท่านหญิงอรให้ฉันนำของขวัญมารับไหว้ภรรยาของคุณพระเจ้าค่ะ และฝากอวยพรให้คุณพระและภรรยาครองคู่อย่างมีความสุข ท่านหญิงทรงประชวรจึงมาด้วยองค์เองไม่ได้”
“ฝากขอบพระทัยท่านหญิงด้วยครับ”
น้ำเสียงทุ้มที่เอ่ยตอบไม่กังวานดังเดิม ทว่ากลับเต็มไปด้วยความแห้งแล้งของจิตวิญญาณ บุษบาผินหน้ามองเจ้าบ่าวของหล่อนเพียงนิดก่อนจะเอ่ยขอบคุณนางข้าหลวงเช่นกัน
จวบจนเข้าสู่พิธีการหลั่งน้ำสังข์ พระภิกษุสงฆ์เริ่มสวดพระพุทธมนต์ บ่าวสาวถูกเชิญขึ้นไปนั่งบนตั่งที่จัดเตรียมไว้สำหรับหลั่งน้ำสังข์โดยเฉพาะ หญิงอยู่ซ้ายชายอยู่ขวา มีหมอนรองแขนอยู่ด้านหน้า ด้านล่างเป็นพานดอกไม้ที่จัดเตรียมไว้สำหรับรองรับน้ำ พระภิกษุใช้แป้งกระแจะเจิมที่หน้าผากของเจ้าบ่าว ก่อนจะจับมือของเจ้าบ่าวเพื่อเจิมหน้าผากให้กับเจ้าสาว
บุษบาจับจ้องใบหน้าของเขาขณะที่ปลายนิ้วมือนั้นแตะสัมผัสที่หน้าผากของหล่อน ทว่าดวงตาคมเข้มช่างว่างเปล่านัก ไม่เหมือนก่อนหน้
