“เห็นไหม พ่อมาแล้ว” ทับทิมปิดประตู เหนือโครงศีรษะ เขาฉวยผ้ามาพาดไหล่เดินเข้าไปอาบน้ำ
“ใครตื่นแต่เช้า ไอ้ทิมเรอะแม่”
เสียงบิดาถาม ทับทิมไม่ทันได้ฟังคำตอบ เธอหลับไปก่อนแล้ว
“คุณตัวใหญ่แหละพ่อ เขาตื่นแล้ว” นั่นคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังทับทิมหลับ จ้อยเป็นคนตอบทัพ
“คุณเหนือทำไมตื่นเช้าจัง”
ทัพบ่น “ฉันรีบไปตั้งหม้อดีกว่าพ่อ คุณจะได้กินร้อนๆ”
“จ้อยว่า แม่ลวกไข่ให้คุณเขาก็พอ”
เสียงจ้อยตอบ เหนือชะงักฟัง เขาลืมตัวครางเสียงดัง เด็กนั่นคงได้ยิน
“คุณเขาชอบไข่ลวกเหรอพ่อ?” เสียงปรางถาม เสียงทั้งหมดลอยห่างไป แต่เหนือก็ยังได้ยินเด็กนั่นตอบ
“คุณน่าจะเพลียน่ะแม่”
“อะไรของมึงไอ้จ้อย คุณเหนือนอนทั้งคืนจะเพลียอะไรวะ!!” เขาได้ยินทัพตวาด เหนือหัวเราะหึๆ เขาเพลียจริงๆ แต่ก็ไม่ได้ง่วง เขากกระชุ่มกระชวย คงตาค้างหลับไม่ลง แต่คงต้องรอให้ทับทิมตื่นนั่นแหละ
เหนือซัดไข่ลวกเข้าไปถึงห้าฟอง มีทัพมองตามตาปริบๆ
