“มีผงซักฟอกมั้ยคะ”
ปลายฟ้าตะโกนถามแล้วยืนรอคำตอบ แต่คนที่นอนอยู่บนเปลก็ไม่ตอบเธอสักที เขาไม่กระดุกกระดิกตัวเลยด้วยซ้ำ
“ผงซักฟอกอยู่ตรงไหนหรือคะ” ปลายฟ้าถามใหม่ และยืนรอคำตอบอยู่ที่เดิม ทว่าเขาก็ไม่ตอบเธอสักที เธอจึงคิดว่า เขาคงนอนหลับ
ปลายฟ้าวางเสื้อผ้ากองไว้ริมเฉลียง เธอลงบันไดอย่างระมัดระวัง แต่ต่อให้ระวังแค่ไหน เธอก็ยังเจ็บจุดซ่อนเร้นอยู่ดี
ปลายฟ้าสวมรองเท้าแตะที่ขนาดใหญ่กว่าเท้าของเธอ ซึ่งวางอยู่หน้าบันได เมื่อเธอเดินไปใกล้ถึงใต้ร่มไม้คู่ที่เขาผูกเปลนอน ปลายฟ้าก็หยุดยืนอยู่ห่างเขาราวสองเมตร
“ปลายจะซักผ้า คุณมีผงซักฟอกมั้ยคะ”
ปลายฟ้าคิดว่าเธอพูดเสียงดังพอสมควร แต่คนที่นอนนิ่งอยู่บนเปลก็ยังไม่หือไม่อือ เขาหลับหรือว่าเขาตายไปแล้ว ถ้าเขาตายไปแล้วเธอจะออกจากป่านี้ได้อย่างไร เธอจะมาตายอยู่ในป่าแบบนี้ไม่ได้นะ เธอไม่ยอม
ปลายฟ้าสูดลมหายใจลึก เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเองก่อนจะก้าวเข้าไปใก
