“ขาเล็กๆ เป็นตะเกียบแบบนี้ ต่อให้หนีบจนแน่นยังไง ก็รู้ใช่มั้ยว่าผมง้างทีเดียวก็ถ่างอ้าแล้วน่ะ” ในตอนที่เขาสอดมือเข้าไปที่ดอกไม้งามกลางกายสาว แทบจะทันทีที่เจ้าของมันหนีบขาแน่น เพื่อป้องกันการรุกรานจากมือเขา แต่นั่นก็ไม่ถือว่าเป็นปัญหาซะทีเดียว
“ยะ... หยุดนะ บอกให้หยุด” ราวถูกกระแสไฟแล่นผ่านทั้งตัว เมื่อมือใหญ่ขยับขึ้นลงอยู่กลางหว่างขาของเธอ จุดนั้นเมื่อถูกถูไถ บี้เบียดขึ้นลงตามจังหวะของมือและนิ้ว ต่อให้ไม่เต็มใจก็ยังเกิดความรู้สึกบางอย่างอยู่ดี
ขาสองข้างถูกชันขึ้นในเวลาต่อมา ไอ้ที่คิดว่าจะเผด็จศึกให้หญิงสาวยอมศิโรราบซะก่อน เขาคิดจริงและจะทำมันจริงๆ
“ฮือ ออกไปนะ ! ช่อเจ็บ !”
ท่อนเนื้อแข็งแกร่งและอุ่นร้อนถูกจ่อจรดเข้าไปในช่องทางคับแคบ ที่เห็นอยู่กับตาและสัมผัสด้วยมือมาแล้วว่ามันค่อนข้างแห้งผาก น่าโมโหที่ตอนมาเขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องพวกนี้กับเจ้าหล่อน แค่ถูกอารมณ์และความบุ่มบ่ามลากมาโดยไม่รู
