บทที่ 16

1671 คำ

“พี่เชษฐ์ ! เล่นอะไรคะ อายชาวบ้านเขา” “ชาวบ้านไหน ไม่เห็นมีใครสักคน” บางทีการแกล้งน้องก็สนุกดี เขาเลยหยิบอีกตัวที่อยู่ใกล้มือมาทำเป็นหน้ากากสวมให้ช่ออัญชันบ้าง จะได้เสมอภาคกัน เธอปัดป้องเป็นพัลวันแล้วก็ต้องหันไปขอโทษขอโพยพนักงานในร้านด้วย “ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวผมจะเหมาให้น้องผมทั้งเชตทุกแบบเลย” แค่ได้ยินว่าพี่ชายเธอป๋าแค่ไหน พนักงานทั้งร้านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้ว ชะรอยว่าเดือนนี้ค่าคอมมิชชันคงจะงามน่าดู “พี่เชษฐ์จะเหมาไปให้ใครคะ ช่อใส่ได้แค่ไซส์เดียว” เขาทำท่าครุ่นคิดหนัก ลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย “ให้แม่ก็แล้วกัน ถ้ายังเหลือก็เก็บไว้ให้สาวๆ ในสต๊อกของพี่” ประโยคหลังเชษฐาก้มลงมากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ “มันใช่เรื่องเหรอคะ เอาของร้านเขามาเล่น แล้วก็ต้องไปเหมาของเขาเนี่ย” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปขึ้นเงินกับไอ้ชัชเอา” “หือ หวังหรือคะว่าพี่ชัชจะยอมจ่าย” “ยอมอยู่แล้ว แค่บอกว่าน้องสาวสุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม