ตำแหน่งเลขาพ่วงด้วยตำแหน่งเมีย (ต่อ)
1500 คำ
กางเกงทั้งชั้นนอกชั้นในตกกองไปกับพื้น ร่างเปล่าเปลือยของเขาก้าวอาดๆ มาหาเธอ พร้อมกับรอยยิ้มบางเบาฉายแววรู้ทัน
“ทำงานเลขา หรือว่าอยู่กรมตำรวจหน่วยเก็บพิสูจน์หลักฐานกันแน่”
วิรินหน้าแดงก่ำเมื่อถูกเขาจับได้ รีบเดินหนีเอากางเกงเขาไปใส่ตะกร้า แต่ว่าเขาก็ไม่ยอมให้เธอเดินไปถึงจุดหมายเมื่อมือหนาจับข้อศอกของเธอไว้
“ว่ายังไง ฉันเห็นคาตาว่าแอบดูกางเกงชั้นในฉัน”
“เอ่อ วิจะเก็บไปใส่ตะกร้าให้เท่านั้น”
“แล้วเห็นอะไรบ้าง”
“ไม่เห็นค่ะ” เธอรีบตอบทันควัน
ธามอมยิ้ม หญิงสาวหัวไว รอบคอบ ดูเอาเถอะแอบไปดูหลักฐานที่กางเกงชั้นในของเขา ทั้งที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยกับใครสักหน่อย
“จริงๆ นะคะ”
วิรินบอกอายๆ สบตากับเขาแล้วเลียริมฝีปากช้าๆ อย่างอึดอัด กิริยาน่ารักอ่อนหวานนั่นทำให้ธามดึงวิรินมาชิดตัวแล้วกัดปากอิ่มของหญิงสาว วิรินร้องครางแต่ก็ยอมให้เขาตักตวง ยิ่งตรงบริเวณหน้าท้องก็รับรู้ได้ถึงความแข็งขึงที่ดุนดัน มันทั้งแข็งกร้าวและใหญ่โต วิรินตัวอ่อนระทวยในอ้อมแขนแกร่งที่พาไปยังเตียง
อ๊ะ
หญิงสาวครางเมื่อถูกเขาประคองลงกับเตียงนอนหนานุ่ม เขาไล้แก้มเนียนเบาๆ แล้วก้มลงกัดแก้ม กัดจมูกเธอ จนเจ็บไปหมด
“คุณธามคะ วิเจ็บ”
“ฉันหมั่นเขี้ยววิ วิน่ารักน่าฟัดมากรู้ตัวไหม”
“คุณธามยังไม่ได้อาบน้ำ ให้วิอาบให้ไหม” วิรินพยายามเปลี่ยนเรื่อง
“ยังก่อน ตอนนี้ฉันอยากอาบเหงื่อต่างน้ำมากกว่า วิของฉันสวยหวานน่ากินขนาดนี้ ฉันอดใจไม่ไหว”
วิรินสบตาเขา ดวงตาคู่สีน้ำตาลลึกล้ำสุดจะหยั่ง เวลาที่เขาอยู่ในห้วงอารมณ์พิศวาส เขาจะมีแววตาแบบนี้ ลึกล้ำดำมืด แต่ว่าวันนี้เขาแปลกที่ยังกลับมากินเธอที่บ้านอีก
ท่าทางสงสัยเหมือนมีอะไรในใจทำให้ธามยกยิ้ม “ฉันไปเที่ยวก็ไม่เจอใครเด็ดเหมือนวิเลย กลับมาเจอวิรีดพิษทุกคืนก็หมดแรง”
วิรินทั้งอายทั้งแอบร้องอ้อในใจทันที เขากินเก่ง นอนกับเธอทุกคืนไม่ว่างเว้น มีระยะหลังๆ มาเท่านั้นเองที่ห่างไปบ้าง อย่างเช่นวันนี้ที่เขาไปดื่มกับเพื่อน สงสัยไม่ถูกใจสาวๆ ที่เจอวันนี้นี่เอง
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องของเธอ เพราะว่าหน้าที่ของเธอคือไม่ว่าเขาจะต้องการตอนไหน เธอมีแต่ทำให้เขาพอใจมากที่สุด
“คุณธามต้องการวิไหมคะ”
“ทำไมล่ะ”
“วิจะทำให้คุณธามมีความสุขเองค่ะ”
ธามปวดตุ้บที่แก่นกลางกายทันที แค่เพียงเสียงหวานๆ ของวิรินเสนอตัวบอกเขา ยิ่งเห็นเธอกัดปาก แล้วจ้องตาเขาหวานฉ่ำ ก็ยิ่งทำให้ห้วงอารมณ์ของเขาเตลิดเพริด
“ไหนแสดงให้ฉันดูหน่อยอย่าเก่งแต่ปากนะ”
วิรินเลยถอดชุดนอนที่สวมอยู่ออกจนสุดปลายเท้า ดวงตาจับจ้องที่ใบหน้าหล่อเหลา เธอเห็นเขามองตาไม่กะพริบ กรามของเขาขบกันจนเป็นสันนูน ฟากธามทนไม่ไหวคำรามในลำคอออกมาเบาๆ
เด็กน้อยของเขาช่างยั่วยวน ชวนให้ฟัด
ร่างแกร่งตะโบมเข้าหาร่างบอบบางที่แสนยั่ว ยั่วเก่งจนเขาทนไม่ไหว และขณะเดียวกันก็อยากกลืนกินวิรินลงท้องไม่อยากให้เธอไปทำแบบนี้กับใครได้อีก
เขากัดแก้มคนตัวเล็ก ยิ่งฟัดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวตนยิ่งแข็งร้อนเหยียดขยาย ปวดตุ้บต้องหาทางลง เพราะตอนที่อยู่ในคลับนั้นเขาไม่ได้ไปต่อกับบันนี่สีชมพู หากแต่เขาเก็บเอาความคั่งค้างออกมาช่วยตัวเองที่รถ แล้วจะกลับมาสะสางต่อกับคนที่ทำให้เขาไม่สามารถนำความอึดอัดไปลงกับใครไม่ได้เลย จนต้องเก็บมาลงที่คนต้นเหตุแทน
วิรินเห็นเขาจูบช้าลงไป เลยเป็นฝ่ายโน้มหน้าขึ้นจูบเขาแล้วส่งปลายลิ้นเข้าไปในปากหยัก ทำเลียนแบบอย่างที่เขาทำทุกอย่าง เมื่อลิ้นอ่อนนุ่มเข้ามาพัวพัน อีกทั้งมือไม้ที่โอบล้อมรอบคอแกร่งแล้วดึงโน้มรอบคอเขาลงไปหาจนร่างทั้งร่างเบียดชิด ความใจกล้าของวิรินทำให้ธามครางฮือ ยกยิ้มมุมปากปล่อยให้วิรินจัดการเขาบ้าง ธามอดทนอย่างใจเย็นให้วิรินหยอกล้อกับลิ้นเขา ส่วนมือหนาก็บีบเคล้นสองเต้าอวบอิ่ม บดบี้ยอดถันที่แข็งเป็นตุ่มไตสู้มือ หน้าอกของวิรินอวบพอดี ป้านสีชมพูอวบตึงชวนให้ขบเม้ม วิรินถูกธามเอาคืนด้วยลิ้นที่ชำนาญการ เขาเป็นฝ่ายรุกไล่แล้วดูดกลืนจนเธอหัวหมุนจนต้องยอมแพ้กลายเป็นว่าหลังจากนั้นเขาก็เป็นฝ่ายคุมเกมแทน
ธามละจากปากนุ่มจนวิรินผวาตามไปจูบ เพราะยังต้องการเขาอยู่ เขากลับมามอบจูบดูดดื่มให้ ระเรี่ยปากเป่าลมร้อนไต่ลงไปที่หน้าอก
วิรินเห็นเขาอ้าปากงับยอดทรวงก็หวิวไหวแอ่นหน้าอกขึ้นรับการดูดกลืน ให้เขาปรนเปรอความสุขให้แทนที่จะทำให้เขาอย่างที่ปากบอก กลายเป็นว่าวิรินครางเสียงหลง ร่างกายบิดเกร็งราวกับคันศร ธามดูดกลืนยอดอกทั้งสองข้าง ตวัดลิ้นเลียไล้ชิมความหวาน จากอกอวบที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ชวนให้มัวเมา
“วิจ๋า ทำไมหวานแบบนี้”
ร่างอ่อนนุ่มของวิรินถูกธามกดทับจนจมลงกับที่นอน ทั่วทั้งห้องอบอวลด้วยไอร้อนที่คุกรุ่นกระจายตามแรงอารมณ์ความต้องการของชายหนุ่มหญิงสาวที่ต่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงไม่ยอมกัน
ธามไล่จูบลงมาตามร่องอก มาถึงแอ่งสะดือเล็กน่ารักก็อดใจไม่ไหวที่จะแหย่ปลายลิ้นเข้าไปหยอกเอินจนวิรินสะดุ้ง ซ่านเสียวไปทั่วร่างกาย ราวกับถูกไฟฟ้าชอร์ต ธามไล้เลีย เป่าลมร้อนไปทั่วร่างเนียนนุ่ม กัดชิม แวะจูบทุกจุดบนผิวนุ่ม เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าใบหน้าขาวใสบัดนี้แดงระเรื่อราวกับคนเป็นไข้
เขาตามไปคร่อมทับ มองสบดวงหน้าหวาน “วิสวยไปทั้งตัว ฉันกินเท่าไรก็ไม่อิ่ม”
วิรินสบตาเขารับรู้ทุกถ้อยคำแต่ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี ซึ่งการไม่ตอบก็ทำให้ธามพอใจ เพราะเขาชอบคนที่ว่านอนสอนง่าย หัวไว ให้ทำอะไรก็ทำ แบบวิรินเขาชอบมาก
เขาจูบปากวิรินอีกครั้งแล้วเลื่อนไปที่กลางกายสาว มองความเอิบอิ่ม อวบนูนแล้วรู้สึกลำคอแห้งผาก จนต้องก้มไปชิมความหวานหยาดเยิ้ม วิรินสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกลิ้นเขาหยอกล้อจนคายความฉ่ำเยิ้มออกมา ลิ้นแกร่งที่เชี่ยวชาญ กระตุ้นถี่ตรงจุดอ่อนไหวไม่นานวิรินก็เปล่งเสียงกรีดร้องออกมา
ธามยิ้มพอใจเมื่อเห็นร่างอรชรบิดส่ายทั้งสุขสมและทรมาน “ขอฉันบ้างนะจ๊ะวิ” เขาขอเสียงหวานแล้วนั่งประจำที่ตรงกลางกายสาว จับขาเรียวเสลาแยกออกแล้วประคองตัวตนที่แข็งร้อนไปจดจ่อที่ช่องทางรัก
วิรินกัดปากมองความอลังการที่เตรียมจะสอดแทรกเข้ามา ทันทีที่เขาเติมเต็มเป็นหนึ่งเดียว วิรินก็คับแน่นเจ็บระบม แต่ธามนั้นครางต่ำด้วยความสุข
“อาห์ วิจ๋า วิตอดรัดฉันแน่นจริงๆ”
เขาครางระส่ำไม่เป็นท่า แหงนคอคำรามพร้อมกับส่ายสะโพกสอบหมุนวนไปมา ก่อนจะโจนจ้วงเข้าออกเพื่อดำดิ่งหาความสุขสม
“คุณธามขา ชอบไหม”
“ชอบสิจ๊ะ วิกระเด้งให้ฉันอีก ฉันชอบ”
วิรินเลยทำตามที่เขาบอกแล้วเอ่ยสิ่งที่ครุ่นคิดออกมา “คุณธามขา พรุ่งนี้วิขอกลับไปบ้านได้ไหม”
ธามกำลังเสียดเสียวจนไม่มีสติพอจะประมวลผล “ทำไมล่ะหืม”
“วิ คิดถึงบ้าน นะคะคุณธามขา”
วิรินทั้งคับแน่น ทั้งออดอ้อนเสียงหวาน นาทีนี้คือเขาอยากปลดปล่อย อยากคว้าความสุขจากร่างอรชรนี้ ไม่ว่าเธอต้องการอะไรเขาก็พร้อมมอบให้
“นะคะคุณธามขา”
“อืมๆ”
ธามตอบตกลงไปแล้ว เขาไม่รู้ว่านั่นจะส่งผลกับตัวเองอย่างไรในวันพรุ่งนี้ รู้แต่ว่าตอนนี้เขามีความสุขมาก เสียงเนื้อกระทบเนื้อ กรุ่นกลิ่นไอพิศวาสลอยไปทั่วห้อง ธามกระแทกกระทั้นทุกความต้องการเข้าไปจนกระทั่งเปล่งเสียงคำรามความสุขออกมาเมื่อทุกหยาดหยดของเขาปลดปล่อยเข้าไปในตัวของวิรินหมดแล้วแต่ไม่ต้องกลัวว่าจะเกิดการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์เพราะเขาให้วิรินกินยาคุมกำเนิดไว้แล้ว
- ผู้เขียน
