บทที่10.งานเลี้ยงต้อนรับมาร์แชล...

1521 คำ

“คุณจะบ้าเหรอคะ งานจวนจะเริ่มแล้ว คุณกำลังทำให้ฉันเสียเวลา” คำตำหนิที่ทำให้โนแอลเกือบขำลั่น เขาอดทนรอหญิงตรงหน้าเกือบสามชั่วโมงเต็ม จนเขานึกเบื่อ เขาไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปงานเลี้ยงครั้งนี้เลย คนสำคัญคือมาร์แชล ไม่จำเป็นต้องมีเขาร่วมด้วย “ผมแค่เบื่อรอ!” โนแอลตอบพร้อมกับมองสบตาเดเนียลร่า “โอเค ฉันขอโทษค่ะ ที่ใช้เวลานานไปหน่อยสำหรับการแต่งตัว แต่คุณควรรู้สิคะ นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงต้อนรับธรรมดา คุณควรอยู่ที่นั่น ไม่ใช่ถูกมาร์แชลกลบจนมิดเหมือนทุกวัน” ถึงแสงของแหวนเพชรจะทำให้เดเนียลร่าสงบลงได้บ้าง แต่เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เธอควรยืนอยู่ในกลุ่มคนของเมดิสัน แม้จะไม่มีความสำคัญเทียบเท่ามาร์แชล แต่เธอก็ควรเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล “มาค่ะฉันช่วย ถึงเวลาต้องไปแล้ว” โนแอลกลอกตามองบน เขาเกือบสะบัดมือเดเนียลร่า ตอนที่หล่อนเข้ามาเจ้ากี้เจ้าการ แต่ทว่าเขายั้งไว้ทัน โนแอลรีบสำรวมท่าทาง ข่มความรำคาญไว้ เข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม