เขามองสบตากับหญิงแปลกหน้าคนนั้นเกินสามนาที การถอนสายตากลับ ทำได้ยากยิ่ง เมื่อเวลาผ่านไป เขาอยากอยู่แบบนี้ อยากนั่งมองเธออยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ
มาริสากะพริบเปลือกตาถี่ๆ เธอคิดตามคำพูดของชายแปลกหน้า ทำไมเขาถึงเข้าใจแบบนั้น เธอไม่ใช่ลูกค้าของโรงแรมเมดิสัน ชาตินี้ทั้งชาติก็คงไม่มีทางได้ทำเช่นนั้น เธอไม่ได้มีเงินมากจนเหลือพอที่จะเจียดเงินจำนวนหนึ่ง สำหรับการเข้าพักในโรงแรมที่ราคาค่อนข้างสูง
เธอก้มมองตัวเองแล้วก็ถึงบางอ้อ...เธอไม่ได้สวมผ้ากันเปื้อน ไม่ได้มีป้ายชื่อพนักงานบนหน้าอก คงเพราะก่อนหน้านี้คริสติน่าทำน้ำเชื่อมหกรดเธอ เธอเลยต้องถอดผ้ากันเปื้อนออก และดันเผลอวางป้ายชื่อพนักงานไว้ที่รถเข็นประจำตัว
เมื่อเธอเงยหน้ามองสบตาหนุ่มแปลกหน้าที่ทำให้หัวใจเธอกระตุก มาริสาดันเผลอพยักหน้ารับ เธอรู้สึกตกใจเช่นกัน ทำไมเธอทำแบบนั้นละ เธอไม่ควรโกหก ความรู้สึกหลังจากนี้ หากชายตรงหน้ารู้ความจริง เขาคงรู้สึกแ
