ไวท์หันหน้ามามองฉันแววตาดู เศร้าๆ ฉันทิ้งบุหรี่แล้วเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็มานั่งดูทีวีตรงโซฟาตัวใหญ่ ไม่นานไวท์ก็เดินตามฉันเข้ามาในห้อง พรึ่บ~ จู่ๆไวท์ก็ทิ้งตัวลงนอนแล้วเอาหัวมาหนุนตักฉัน "นี่...!!" ฉันดันตัวไวท์ออก แต่คนอะไรไม่รู้ตัวหนักชะมัดเลย "ขอนอนหน่อยไม่ได้รึไง อย่าขี้งกดิ" ไวท์รวบมือฉันไว้ "เดี๋ยวผมโอนเงินให้พี่เพิ่มก็ได้" "โอนมาสิ" ฉันพูดหน้านิ่งๆ ไวท์ปล่อยมือฉันแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโอนเงินมาให้ฉัน ติ่ง~เสียงข้อความโทรศัพท์ฉันเข้า คงจะเป็นข้อความที่ไวท์โอนเงินมานั้นแหละ ฉันปล่อยให้ไวท์นอนหนุนตักฉัน เพราะเขาโอนเงินมาแล้วถ้าเป็นแบบนี้ฉันคงขัดอะไรไม่ได้ คนอะไรไม่รู้ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ "พี่เลิกไล่ผมได้ไหมพี่ริน..." ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันเงียบไม่ตอบอะไร...ฉันมองดูโทรทัศน์ทำเหมือนไม่ได้ยินคำที่ไวท์พูด "พี่ริน ฟังผมหน่อย ผมพูดกับพี่อยู่นะ" ไวท์สะกิดแขนฉ