รอนน์ว่าเบาๆ ในจังหวะที่ลูกชายของหล่อนลุกออกไปจากโต๊ะ ดาหลาไม่กล่าวตอบโต้ให้มากความ แค่เหลือบมองหน้าเขาแวบหนึ่งก็รู้ว่ารอนน์เริ่มแสดงอาการหึงหวงหล่อน
“กินข้าวของตัวเองบ้างเถอะ... ไม่ต้องบริการผมขนาดนี้ก็ได้ ผมไม่ได้จ้างคุณมาเป็นคนใช้สักหน่อย”
รอนน์ว่า เมื่อดาหลาขยับลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อจะตักข้าวเติมลงในจานตรงหน้าเขา
“ไม่ได้จ้างมาเป็นคนใช้แล้วจ้างมาเป็นอะไรคะ?”
ดาหลาตีสำนวน รอนน์เกือบจะตอบอยู่แล้วเชียวว่า ‘จ้างมาเป็นภรรยา’ แต่ริวเดินกลับเข้ามาเสียก่อน
“วันนี้มีไส้กรอกย่างนะลูก”
ดาหลากล่าว เพราะรู้ว่าลูกชายคงยังไม่อิ่ม
“ดีจังครับ... อยู่กับปู่รอนน์ผมกินแต่ไข่จนหน้าจะเป็นไข่แล้วครับ ปู่รอนน์ชอบทำไข่เขียว ไข่ต้ม ไข่ตุ๋น แล้วก็ไข่ดาวด้วย”
ดาหลาอดหัวเราะไม่ได้ เมื่อได้ยินที่ลูกชายบอก หล่อนเข้าใจดี ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ผู้ชายอย่างรอนน์ไม่ถนัดนักในเรื่องทำอาหาร
ดาห
