“ใช่... รักแบบที่ผู้ชายรักผู้หญิง... งั้นตรงๆ เลยละกัน ไม่อ้อมละนะ... คือว่าปู่รอนน์กับแม่ดาเราตกลงว่าจะแต่งงานกัน”
“ปู่รอนน์จะเป็นผัวใหม่ของแม่ดาใช่ไหมครับ?”
ริวถามออกมาตรงๆ เช่นกัน
“ใช่... ”
“แต่ผมไม่อยากมีพ่อใหม่... แล้วแม่ดาก็เคยสัญญาเอาไว้แล้วว่าจะไม่แต่งงานใหม่”
ริวรีบว่ายเข้าหาฝั่งโดยไม่ฟังเสียงเรียกของปู่รอนน์ที่ตะโกนเรียกด้วยความร้อนใจ
“ริว... ”
ร่างสูงใหญ่ที่สวมเพียงกางเกงในตัวเดียวรีบก้าวขึ้นจากน้ำ ตะโกนตามหลังหลานรักด้วยอาการร้อนใจ
“ริว... เดี๋ยวสิ ริว... ฟังปู่ก่อน... ปู่อยากอธิบาย... เด็กดีของปู่”
รอนน์มองดูริวสวมเสื้อผ้าแล้วขึ้นไปนั่งหน้าบึ้งรออยู่บนรถ ดูท่าทางก็รู้ว่าหลานรักโกรธมากจนไม่พูดไม่จากับเขา
รอนน์เก็บของขึ้นหลังรถ ก่อนจะเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นมานั่งในตำแหน่งคนขับ ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ไม่ง่ายเสียแล้วสิ
รถค่อยๆ เคลื่อนออกมาจากลำธารเลาะชายป่า ริวนั่งนิ่งเงียบ
