รอนน์ยิ้ม ดาหลานึกย้อนไปถึงนาทีก่อนหน้า ตอนที่รอนน์กระเด้ารัวจนไม่ลืมหูลืมตา เขาสอดใส่ลึกแรงจนท้องซึ่งแกร่งไปด้วยมัดกล้ามของเขากระแทกกับหนั่นสะโพกของหล่อนจนแดงช้ำ
“ไปอาบน้ำนะคะ”
หล่อนบอกเจ้าของร่างหนาที่ยังทาบทับอยู่บนตัวน้อยๆ
“ยัง... ยังไม่อิ่ม”
คนหื่นจัดทำท่าดื้อดึงเหมือนอยากเปิดเกมสวาทขึ้นมาอีกครั้ง
“ขออีกยกนะดาจ๋า”
“ไม่ไหวแล้ว... นี่ก็หลายรอบแล้วนะคะ”
“ไม่ไหวก็นอนเฉยๆ เดี๋ยวผมทำเอง ทุกอย่างปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมจัดการ... คุณแค่ปล่อยตัวตามสบายแล้วร้องครางออกมา”
รอนน์ไม่พูดพล่ามทำเพลง
“เจอท่านี้คุณจะคิดถึงผมไปจนวันตาย”
พ่อผัวสุดหื่นบอกพลางทรุดร่างลงนั่งบนโซฟาแล้วรั้งร่างระทดระทวยของสะใภ้ที่นอนคว่ำหน้าเหนื่อยหอบขึ้นมาจากโต๊ะ จัดท่าท่างให้หล่อนหันมาเผชิญหน้ากับเขา
“คร่อมลงมา”
เสียงสั่งดุๆ ทำให้ดาหลาคร่อมลงบนหน้าตักของเขาแบบหวาดๆ ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่ของรอนน์จะรวบเอวหล่อ
