Ep2(2) : จุดเริ่มต้น By...kanokrot
495 คำ
วันนั้นรุ้งแก้วเดินด้วยมาดนางพญาออกมาจากตัวลิฟต์พิเศษที่ใช้เฉพาะผู้บริหารระดับสูง มันเป็นทางเชื่อมออกสู่บริเวณโซนจอดรถระดับวีไอพี ประตูด้านนอกถูกเลื่อนเปิดโดยอัตโนมัติ เจ้าตัวพกพาเอาอารมณ์ฉุนเฉียวออกมาจนถึงเสาต้นหนึ่ง ก่อนหูจะแว่วได้ยินเสียงสนทนาของคนที่เธอจำได้ขึ้นใจ...
คนโปรดของคุณแม่งั้นเหรอ...
เธอเพิ่งมีปากเสียงกับมารดาเรื่องงานที่ทำผิดพลาด เป็นความผิดที่ไม่อาจโต้เถียงได้ถนัดปากเสียด้วย
ก็เธอเมาค้างตอนไปพบลูกค้าและทำตัวไม่เหมาะสมต่อหน้าผู้ใหญ่ท่านหนึ่งจริง ต่อให้ปากไม่ยอมรับ แต่หลักฐานนั้นมัดตัวเธอจนดิ้นไม่หลุด...
“คุณดินชอบทานอะไรเป็นพิเศษคะ ระหว่างอาหารไทยกับอาหารจีน”
“ผมอะไรก็ได้ครับ แล้วแต่คุณน้ำผึ้งเลย...” คนตอบ ตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มน่าฟัง ทว่าสีหน้ากลับฉาบไว้ด้วยความเบื่อหน่ายเล็กน้อยจนคนด้านข้างแทบจะมองไม่ออก ธิดารัตน์เดินอ้อมมาทางประตูด้านหน้าผู้โดยสาร แดนดินขยับตัวมาเปิดประตูรถให้ตามมารยาท หากก็ทำคนถูกบริการราวกับเจ้าหญิงยิ้มแก้มแทบปริ
“ขอบคุณค่ะ”
รุ้งแก้วหลบฉากอยู่ด้านหลังเสาต้นนั้น คอยเฝ้ามองปฏิกิริยาของคนทั้งคู่ด้วยความสนอกสนใจ ความรู้สึกหนึ่งผุดเข้ามาในความคิด...ผู้ชายของธิดารัตน์งั้นสิ...
คงเป็นพนักงานหนุ่มคนใหม่ที่ตกเป็นข่าวกับลูกเลี้ยงท่านประธานใหญ่ ผู้ชายที่ธิดารัตน์ให้ความสนใจอยู่ในเวลานี้สินะ...
“ไม่คิดว่าจะมีเรื่องสนุกให้เล่นเร็วกว่าที่คิด”
รุ้งแก้วเม้มริมฝีปากอิ่มสีหน้าดูผ่อนอารมณ์คุกรุ่นลงได้มาก เมื่อนึกถึงเรื่องสนุกที่เธอคิดจะลงมือทำ ก่อนพยายามสอดส่ายสายตามองผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่มีศีรษะได้รูปสวย แต่รุ้งแก้วกลับไม่เห็นเครื่องหน้าของชายหนุ่มคนนั้น ติดตรงบริเวณที่เธอยืนซ่อนตัวมองคนทั้งคู่อยู่นั้น มันเห็นไม่ถนัดเอาเสียเลย อีกทั้งผู้ชายคนนั้นยังยืนหันหลังให้เธออีกด้วย...
แดนดินเพียงถอยหลังเดินวนมาทางส่วนของหัวรถยนต์ เดินมายังฝั่งคนขับแล้วมุดร่างสูงของตัวเองเข้ามานั่งประจำที่ มันมีต้นเสาใหญ่บังส่วนตรงนั้นไว้ เลยทำให้รุ้งแก้วอดเห็นใบหน้าของชายที่ตกเป็นข่าวกับธิดารัตน์อย่างน่าเสียดาย...
จนกระทั่งรถยนต์ส่วนตัวเคลื่อนผ่านไปยังทางออกอีกทาง รุ้งแก้วที่พยายามมองตามอยู่เงียบๆกลับไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนอกจากท้ายรถยนต์สีดำ...
หญิงสาวนิ่วหน้าอย่างโมโห เสียดายชะมัดที่ไม่ได้เห็นหน้าผู้ชายของธิดารัตน์ แต่ก็เอาเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอจะลองเฉียดเข้าไปตึกนั้นสักหน่อย หมายความว่าถ้าเธอตื่นเข้าบริษัททันเวลาเข้างานอะนะ...
----------------------------------------------
- ผู้เขียน
