เมียรักของมาเฟีย

Ep1(จบบท) : ปล้นสวาท By...kanokrot-1

“อะ! จ็บนะ...”

คนถูกตีตราจองประท้วงเสียงแห้ง เดวิสไม่คิดสนใจ เขาอยากทำอะไรกับร่างกายเจ้าหล่อนก็ได้ ในเมื่อเจ้าหล่อนคือสินค้า คือดอกเบี้ยราคาสูงของเขา เลยไม่จำเป็นอะไรที่เขาต้องปรนเปรอทำให้เจ้าหล่อนพึงพอใจ ตามเจ้าตัวร้องขอ

ชายหนุ่มส่งสายตาคุโชนด้วยไฟราคะ ขยับปากครูดซี่ฟันขาวสะอาดลงบนเนื้อขาวอ่อน มายาวีผลักไสทุบตี เดวิสกลับยิ่งเพิ่มแรงกดลงบนเนื้อนุ่ม ก่อนลากกลีบปากชื้นเข้าใกล้ปานสีน้ำตาลอ่อน ตรงนั้นเขาเล็งเม็ดไตที่ชูหัวยั่วน้ำลาย เขาอ้าปากออกกว้างพร้อมกับครอบมันเข้าหาตุ่มไตสีชมพูสดที่เขาหมายตา ดูดเลียมันเข้าไว้เต็มอุ้งปาก ส่วนอีกด้านนั้นเขายกฝ่ามือเคล้นคลึง บี้เม็ดไตชูช่อแล้วดึงขึ้นจนนวลเนื้อขาวโย้มาด้านหน้า สร้างความเจ็บระบมแก่เจ้าของร่างสาว

“โอ๊ย!...เจ็บ...ฉันเจ็บนะ อย่าทำฉันแรงนักสิคนใจร้าย”

ด้วยความเจ็บ มายาวีจึงดิ้นหนีทุรนทุราย ดันศีรษะได้รูปออกห่างจากเต้างาม ทุกอย่างยังคงไร้ผล เดวิสยามนี้ชายหนุ่มตกอยู่ในหลุมลึกของราคะตัณหา ยากเกินป่ายปีนขึ้นมา เขาเอาแต่ก้มหน้าก้มตาตักตวงความหอมหวานจากปทุมถันคู่งาม กัดกินเนื้อหวานสองเต้าอะร้าอร่าม ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้เจ็บปวดโหยหวนจากสาวไทยใต้ร่างหนา มันเท่ากับยิ่งปลุกเร้าความกระสันอยากรุนแรงในของตัวเขาเพิ่มขึ้นทวีคูณ

“อืมมมม...ใครจะใจร้ายกับคนสวยๆได้ลงคอ...” เดวิสค้านเสียงแหบพร่า ยอมตัดใจผละห่างจากสองปทุมงาม มองภาพหญิงสาวนอนหายใจรวยรินอย่างสาแกใจ ฝ่ามือหนาลากไล้ความงดงามทั่วเรือนร่างนุ่มนิ่ม พออกพอใจกับทรวดทรงองเอวของแม่ดอกเบี้ยสาวชาวไทย ไม่ว่าเขาจะลากฝ่ามือผ่านตรงจุดไหน มันช่างเรียบลื่น นุ่มมือเขาดีแท้

นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าสินค้าเกรดเอ...

มายาวีอยากจะเถียงกลับ... ก็แกไง ไอ้ผู้ชายสารเลว

ทว่าเจ้าพ่อมาเฟียตีหน้ามึน พลางส่ายหัวดิก...มันก็แค่เรื่องสนุก เขาไม่ได้ตั้งใจ

 มายาวีนึกแค้นเคือง หัวใจเธอเดือดปุด โมโหตัวเองที่ดันเกิดมาเป็นคนตัวเล็ก เลยลุกขึ้นมาตอบโต้อะไรชายหนุ่มกลับไม่ได้เลยสักอย่าง แม้กระทั่งคิดปัดป้องกายงามด้วยการปัดมือหยาบออกจากร่างพัลวัน เขายังไม่ยอมหยุดการกระทำชั่วช้า สายตาคมดุ จ้องจะงาบเธอเข้าท้องมันลูกเดียว

เดวิสไม่คิดใส่ใจ ดวงตาสีควันบุหรี่จับจ้องสินค้าอย่างหื่นกระหาย ร่องรอยบนเนื้อขาวขึ้นเขียวจ้ำ ยิ่งทำให้เดวิสมีความสุขขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...

“ฉันอยากขอร้องนาย จะให้ฉันกราบก็ยอม กรุณาปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันเคยทำให้นายเจ็บช้ำน้ำใจด้วยเรื่องใดมาก่อน ...ำให้คุณเจ้บิตใจโสมม หญิงสาว” มายาวีร้องขอบหัวตาร้อนผ่าว ด้วยเพราะต้องฝืนใจตัวเอง พูดจาขอร้องไอ้ฝรั่งโรคจิต

“ฉันปล่อยแน่ที่รัก แต่ต้องเป็นตอนที่ฉันเอาเธอจนอิ่มท้องเสียก่อนนะ ฉันถึงยอมปล่อยเธอไป แต่ตอนนี้เธอมาให้ความสุขฉันก่อนดีกว่า...ไม่อยากทำร้ายน้ำใจของบวรเขา อุตส่าห์จับเธอใส่พานมาตั้งไกล คะยั้นคะยอให้ฉันยอมรับเธอให้ได้ แทนต้องเสียดอกเบี้ย หลายล้านปอนด์เชียวล่ะ...” พูดจบเดวิสโหย่งกายหนาขึ้นด้านบน ทำให้ใบหน้าทั้งสองตรงกัน ชายหนุ่มยิ้มใส่ตาดอกเบี้ยสาว  โอ้อวดความร่ำรวยน่าภาคภูมิใจของตนเอง

“คุณลุงบวร...”

มายาวีครางเรียกชื่อญาติผู้ใหญ่ทางฝั่งมามารดา นึกถึงใบหน้าอูมที่มักหัวเราะเสียงดังเป็นนิจ ยามถูกใจเรื่องใดสักเรื่องหนึ่ง ท่านเป็นญาติทางฝั่งมารดา ซึ่งตัวเธอนั้นคุ้นเคยกับท่านมากพอสมควร มายาวีให้ความไว้เนื้อเชื่อใจท่านทุกเรื่อง เธอจึงไม่เชื่อหรอกคุณลุงผู้แสนใจดีจะกล้าทำร้ายหลานคนนี้ได้ลงคอ ไอ้สารเลวมันนิสัยเป็นคนปลิ้นปล้อน พูดจาตลบตะแลง มาใส่ความคุณลุงของเธอเสียมากกว่า

หญิงสาวสั่นศีรษะจนผมยาวเหยียดกระจายเต็มพื้นเตียง ตวัดสายตาฉุนเฉียวขึ้นมองใบหน้าคมคาย

 ไม่จริง...มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิด อีกอย่าง คุณลุงบวรท่านร่ำรวยออกปานนั้น จะมาติดหนี้ไอ้ฝรั่งโรคจิตจอมลวงโลกคนนี้ได้ยังไง มันต้องกำลังหลอกลวงเธออยู่แน่ๆ

“ใช่...ญาติของเธอคนนั้น เขาติดหนี้ฉันตั้งหลายบาท...” ดูเหมือนตัวเดวิสเองจะแปลไอ้สายตาวับวาวของหญิงสาวได้ออก

“เขาขอฉันจ่ายเพียงดอกเบี้ยก่อน และนั่นก็คือตัวเธอ...ส่วนเงินต้นเขาค่อยทยอยหามาให้คราวหลัง...” เดวิสไล้ฝ่ามือลงบนแก้มนุ่มขยายความหมาย ริมฝีปากสีสดแสยะยิ้มลำพอง

“ไม่จริง...นายโกหก ไอ้คนลวงโลก...อย่ามาเที่ยวพูดจาใส่ร้ายคนดีๆเสียให้ยาก เพราะคนอย่างฉันจะไม่มีวันเชื่อคำพูดของผู้ชายหน้าตัวเมีย ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิงไม่มีทางสู้เด็ดขาด”

 มายาวีตวาดเสียงแว๊ด เล่นเอาแก้วหูเจ้าพ่อมาเฟียสะเทือนลั่นเปี๊ยะ มือที่กำลังหยอกเอินผิวแก้มน่าสัมผัสหยุดชะงัก ดวงตาดำสีควันบุหรี่ทอประกายเรืองรอง  

“ก็แล้วแต่เธอสิ...ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาต้องมานั่งจับเข่าทำความเข้าใจ หรือพูดอธิบายเพื่อทำให้เธอเชื่อหรือไม่เชื่อในคำพูดของฉันซะเมื่อไหร่”

หากมันมีเรื่องสำคัญให้ทำกว่านั้นตั้งเยอะ เดวิสไหวไหล่พร้อมขยับกายหนา ยืดกายกำยำที่อุดมด้วยมัดกล้ามอย่างคนรักการออกกำลังกายขึ้นนั่งคุกเข่า หมายจัดการท่วงท่าของตนให้ถนัดถนี่เข้าที่เข้าทาง มายาวีรีบเบือนใบหน้าหนีความน่าขยะแขยง ตอนนี้มันกำลังตั้งลำผงกหัวแดงก่ำ งึกงักชี้หน้าของเธออย่างไร้ยางอาย  ใจนึกอยากได้มีดสักเล่ม สาบานได้ มันต้องขาดกระเด็นเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น

 “ฉันว่าเธอพร้อมแล้วสำหรับค่ำคืนของเราสองคน”

 “นายจะทำอะไร?” หญิงสาวตะเกียกตะกายร่างหนี พอรู้ชะตากรรมของตัวเอง กำลังเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ หากเพียงกระถดร่างหนีได้เพียงเล็กน้อย คนไวถายาดก็จัดการกระตุกช่วงเอวคอดของเธอ ร่างกลมกลึงทั้งร่างมีอันล้มตรึง กลับสู่สภาพเดิม

เธอนอนหงาย และเขาคร่อมทับ...

“โอ้ยยยย...ฮือ...อย่า...”

มายาวีตาเหลือก เมื่อความเป็นเธอถูกจู่โจมด้วยปลายนิ้วเรียวในทันที โดยไม่ทันตั้งตัว

 “ซี้ดดดด...ร่องเธอนี่มันเยิ้มอีกแล้วนะที่รัก ตอดนิ้วฉันเจ็บได้ใจจริงๆ ”

“ไม่...อย่าเอาเข้าไป...อย่า...” มายาวีพยายามหุบเรียวขาเพรียวตาลีตาเหลือก เมื่อร่องสวาทของเธอถูกเขาลุกลานโดยการแยงนิ้วชักเข้าชักออกหลายครั้งติดต่อกัน

ส่วนอีกมือ เดวิสกำไว้รอบแท่งร้อนของตนเอง ชักหนังสีน้ำตาลอ่อนเพื่อเป็นการอุ่นเครื่อง เขาขอระบายออกก่อนสักน้ำ เอาไว้ค่อยจัดหนัก จัดเต็มกับร่างอร่อยลิ้นอีกสักหลายๆ รอบก็ยังไม่สาย

ในเมื่อไอ้ลุงหน้าโง่ของเจ้าหล่อน มันอยากยัดเยียดให้เขารับเจ้าหล่อนไว้เป็นตัวขัดดอกเองนี่นา มันก็ช่วยไม่ได้ เขาจำเป็นต้องใช้ดอกเบี้ยแสนสวยนี้ให้คุ้มค่ากับเงินหลายล้านปอนด์ที่เสียให้ไอ้ลุงนักพนันของเจ้าหล่อน

ไอ้เขามันก็ดันเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือดเสียด้วยสิ คืนนี้สาวน้อยคงต้องรองรับกำหนัดมากมายของเขาหน่อยก็ก็แล้วกันนะ...

ชายหนุ่มวางดุ้นเอ็นลงบนหน้าท้องแบนราบ ถูไถ เสียดสีไปตามผิวพรรณเรียบลื่น มายาวีมองความใหญ่โตของแท่งร้อน ซึ่งมันกำลังผงกหัวบานที่มีน้ำเมือกไหลปริ่มด้วยสายตาตื่นตกใจ

“ไม่นะ... อย่าเอามันเข้ามาในตัวขอฉัน...ฉันกลัวแล้ว มันใหญ่โตมาก มันเข้าไปไม่ได้หรอก ฉันต้องขาดใจตายแน่ๆ ถ้านายดึงดันจะทำ” มายาวีส่ายหน้าพร้อมพูดเสียงสั่นเครือ

“ทำไมจะเข้าไปไม่ได้ล่ะที่รัก ของแบบนี้มันต้องลอง เจ็บแค่เดียวเดี๋ยว หลังจากนั้นเธอจะได้รับความสุขจากมัน”

“ไม่...ฉันไม่เอานะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” และด้วยความกลัว มายาวีจึงดิ้นรนขัดขืนไม่ยอมให้ไอ้แท่งทุเรศนั่นเข้าไปในตัวเธอได้เด็ดขาด หญิงสาวทั้งแตะทั้งถีบสู้จนขาดใจ

เดวิสเริ่มโมโหหงุดหงิดจนอารมณ์ฉุนขาด จากการถูกแรงถีบของคนร่างเล็กกว่าจนเซ ล้มก้นจ้ำเบ้าไม่เป็นท่า อารมณ์เจ้าพ่อมาเฟียถึงกับเดือดปุด ก่อนส่งเสียงคำราม แล้วกระโจนเข้าหาด้วยอาการหน้ามืด...