เมื่อจริญญาอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดที่พร้อมจะนอนเสร็จแล้ว ก็มีสายจากปฐวีโทรเข้ามา เธอไม่อยากจะรับเลย แต่ก็กลัวว่าถ้าไม่รับคงได้เป็นเรื่องแน่ๆ จึงกดรับสายเขาไป
“มีอะไรอีก วี”
“พูดกับผัวให้มันเพราะๆหน่อย”
“ไอ้บ้า ฉันไม่มีผัว มีอะไร ถ้าไม่มีจะวาง ฉันจะนอนแล้ว”
“ออกมาหาฉันข้างนอกหน่อย ฉันรอเธออยู่ที่ต้นไม้ข้างบ้านเรา”
“ไม่ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย”
“ถ้าเธอไม่ออกมา ฉันจะบุกเข้าไปหาเธอในห้องนอนเดี๋ยวนี้ เอาให้ทั้งบ้านรู้เลยว่าเราเป็นอะไรกัน”
“อย่านะ”
“ฉันให้เวลาเธอสองนาที ถ้าไม่ออกมา เจอกันในห้องได้เลย เมียรัก”
“ไอ้บ้า”
ไม่เกินสองนาที จริญญาที่ใส่ชุดพร้อมนอนก็เดินออกมาหาเขาอย่างเงียบเชียบที่ใต้ต้นไม้ข้างบ้านพัก
“นายมีอะไรว่ามา”
ปฐวีกวาดตามองร่างบางของเพื่อนรักที่วันนี้ใส่เสื้อยืดตัวโตและกางเกงเอวยืดขาสั้นจู๋ แทบไม่โผล่ออกมาจากชายเสื้อด้วยซ้ำ
“แต่งตัวแบบนี้นอนหรอ จะไปอ่อยไอ้พายุรึไง อยากม
