2

1017 คำ

กิ่งดาวรู้สึกว่า การมาพักอยู่ที่นี่หนึ่งอาทิตย์ตามคำสั่งของพ่อ นับว่าไม่เลวเกินไปนัก “นี่นายทึ่ม” หญิงสาวจิกเรียก “นายนั่นแหละ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น” กิ่งดาวปั่นหน้าขึง แสร้งทำเสียงดุเพื่อข่มอีกฝ่าย ปฏิกิริยาที่หล่อนได้รับนั้น ยิ่งทำให้หล่อนอยากเล่นด้วย ก็บุคลิกเย็นชา ไม่ใยดีต่อความเป็นหญิงสาว หล่อนไม่ได้ผู้หญิงขี้ริ้วขี้เหร่อะไรเลย ออกจะเซ็กซ์ ทรงโต สะโพกบึ้ม ถ้าจะมีคนที่ไม่ยอมมองหล่อนอยู่บ้างก็พวกเสื่อมสมรรถภาพทางเพศเท่านั้นแหละ นายคนนี้คงเป็นอีกคน มองข้ามความงามของหล่อนไปอย่างไม่น่าให้อภัย “เดี๋ยวฉันจะไปว่ายน้ำนะ นายไปรอดูนะ เผื่อช่วยฉันเวลาฉันจมน้ำไง ฉันยังว่ายไม่แข็ง” “ได้ครับ” สระว่ายน้ำของรีสอร์ตมีอยู่สองแห่ง สระรวม และสระส่วนตัว ใช้ได้เฉพาะเวลาแขกของพ่อเลี้ยงกำธรเท่านั้น กิ่งดาวในชุดคลุม ข้างในเป็นชุดว่ายน้ำทูพีช จงใจอวดเนื้อตัวงดงามไร้ไฝฝ้าราคี เสือถูกหญิงสาวเรียกเข้ามา เหมือนหล่อนต้องการเพื่อนคุย “นายไม่เคยมีแฟนมาก่อนเหรอ” “เปล่าครับ” “ทำไม” “เปล่าครับ” “อะไรกัน ตอบได้แค่คำตอบเดียวเหรอ” “เปล่าครับ” “เอ๊ะ นี่นายกำลังยั่วโมโหฉันอยู่นะ” หล่อนพลิกร่าง หงาย มองเห็นเนินสัณฐานโหนกนูน อกเคร่งครัดโตเกินวัย จีสตริงมันเป็นชุดที่ปกปิดหรือเน้นสัดส่วนของผู้หญิงให้งดงามขึ้นกันแน่นะ ดวงตาสนิมเหล็กของเสือมีประกาย แต่สุดท้ายเขาสามารถเก็บอารมณ์เอาไว้ได้อย่างมิดชิด “ช่างเหอะ” หญิงสาวซ่อนรอยยิ้ม หล่อนอยากรู้เหมือนกันว่า ปฏิกิริยาของเขาที่มีต่อหล่อนจะเป็นอย่างไร หล่อนอะร้าอร่ามถึงเพียงนี้ ดูสิ เขาจะใจแข็งได้สักแค่ไหน เป็นคนอื่นคงออกอาการ แต่นี่ดูสิ ยังนิ่งสนิท หล่อนขึ้นจากสระแล้ว ยังอ้อยอิ่งนอนอาบแดดที่เริ่มจะโรยแสงลง เขาแทบไม่กล้ามองตรง ๆ แต่มีอันต้องสะดุ้งเมื่อถูกหล่อนเรียก “นายทึ่ม นายช่วยทาครีมให้ฉันหน่อยสิ” “ได้ครับ” “อุ๊ย ทาได้ด้วยเหรอ” “ก็ทา ไม่ได้ยากอะไร” เขาตอบเสียงเรียบ “งั้นขยับเข้ามาใกล้ ๆ สิ” เสือกลืนน้ำลายฝืดคอ ทำอย่างไรก็ยากจะหลีกเลี่ยงพ้น เรือนร่างงดงามเอนราบ โชว์ความงดงามอันวาบหวิวหัวใจอย่างที่สุด แค่มองก็มากพอที่จะกระตุ้นกำหนัดให้ลุกโพลง แต่เขาต้องพยายามสะกดกลั้นเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เพื่อทำตามคำสั่งของหญิงสาว... “นี่ครีม... ละเลงบนฝ่ามือนะ” กิ่งดาวสั่ง ดวงตาของหล่อนสบกับดวงตาสนิมเหล็กของเขาเป็นประกายท้าทาย เสือปฏิบัติตาม... มือสากหนาแบบผู้ชายสัมผัสลงไปบนเนื้อแท้ ๆ ของกิ่งดาว หัวใจของหล่อนกำลังหวั่นไหว เขายังคงนิ่งงัน มองจากภายนอกเหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย มีเพียงข้างในเท่านั้นที่กำลังหวั่นไหวปั่นป่วนสุดแรงเกิด “ฉันสวยไหมนายทึ่ม” “ครับ” “สวยหรือไม่สวย เอาให้แน่สิ” “สวยครับ” “นายไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ” “จะให้รู้สึกอะไรล่ะครับ” เขาย้อนถาม กิ่งดาวยิ้ม ดวงตาของหล่อนสิ แตกประกายราวกับเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย “นายใช่ผู้ชายจริงหรือเปล่าเนี่ยนายทึ่ม ทำไมถึงไม่รู้สึกอะไรเลย” “ผมเฉย ๆ” “จริงอ่ะ” ชายหนุ่มถอนใจ ภาพตรงหน้าอร้าอร่ามถึงเพียงนี้ เขายังเป็นปุถุชนธรรมดา รับรู้ และตอบสนองต่อทุกการสัมผัส เพียงแต่ว่ายังสามารถควบคุมได้ ควบคุมอาการตื่นตัวให้สงบลงได้อย่างไม่มีพิรุธ กิ่งดาว...พอเห็นอาการของชายหนุ่มดูสงบนิ่ง ก็ยิ่งขัดใจ เพราะหล่อนไม่เชื่อว่า รูปร่างหน้าของหล่อนขนาดนี้ จะไม่ทำให้เขารู้สึกอะไรเลย มันน่าขัดใจชะมัดยาด! “นายไม่มีอารมณ์ทางเพศเหรอ” “อารมณ์แบบไหนครับ” เจ้าของใบหน้าคมเข้ม หนวดเคราเขียวครึ้มย้อนถาม ดูแววตาของเขาสิ กล้ามองสบตากับหล่อนโดยไม่ได้แสดงท่าทีตื่นเต้นใด ๆ มือสากหนาที่กำลังเลื่อนไล้สัมผัสลงบนเนื้อนิ่ม ๆ ของหล่อน ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรเลยหรือ ขณะที่หล่อน...ตรงกันข้าม วาบหวาม รุ่มร้อน หน้าทองแบนราบบิดเป็นเกลียว แม้ไม่สามารถสังเกตเห็นได้ชัดเจนนักด้วยสายตา มีเพียงหล่อนเท่านั้นรับรู้ว่า...หล่อนรู้สึกอย่างรุนแรง คลื่นแห่งความวาบหวิวสาดซัดอยู่ภายในหัวใจ ไม่ปฏิเสธว่า น้ำเดิน! จนต้องเสพูดเสียงเข้ม “พอเถอะนายทึ่ม” เขารีบขยับออกห่าง โล่งอก... เป็นขณะเดียวกันกับที่ลุงพรเข้ามา...ขัดจังหวะ ชายชราส่งสายตาดุ ๆไปทางหลานชาย เสือขยับออกห่างอีก เข้าใจดีว่า ลุงพรไม่ได้อยากให้เข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้นัก เพราะฐานะมันแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว เสือแอบถอนใจยาว ไม่ได้นึกเสียดาย แค่รู้สึกปลอดโปร่ง ใจของเขาเวลานี้ไม่ได้จดจ่ออยู่ที่เรือนร่างงดงาม หรือแม้แต่สัมผัสอ่อนนุ่มของหล่อนแต่อย่างใด ไม่เลย... นึกถึงเรื่องอื่น ป่า อยากเดินป่า ตั้งแต่สูญเสียพ่อแม่ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เสือกลายเป็นคนหนุ่มที่เบื่อเมือง เบื่อความเจริญทางด้านวัตถุ ครั้งหนึ่ง เขาก็เหมือนกันเด็กหนุ่มทั่วไป อยากเรียนหนังสือสูง ๆ ทำงานดี ๆ ได้เงินมาเพื่อบำรุงบำเรอตัวเอง ก่อร่างสร้างตัวอย่างคนทั่วไป มีบ้านหลังงาม ได้แต่งงานกับผู้หญิงคนรัก แต่เมื่อเขาไปเป็นทหารเกณฑ์ หญิงคนรักก็ไปมีหนุ่มคนใหม่ โศกเศร้าเกือบปี จนลุงพรรู้เรื่องว่าเขาเมาหยำเป โทร.มาหาญาติที่อยู่บ้านใกล้กัน ด่าไปหลายชุด ปลุกเขาให้พ้นจากความเศร้าและฝากให้เข้ามาทำงานในรีสอร์ตหรูของเจ้านาย ลุงพรจึงเป็นเหมือนกับพ่อบังเกิดเกล้าคนหนึ่ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more