14
271 คำ
“คุณหนู... อย่าทำแบบนี้”
“ฉันอยากอยู่กับนาย” กิ่งดาวถอนริมฝีปากออก สายตาของหล่อนมองเขาอย่างวิงวอน หรือแท้จริงแล้ว หล่อนเหมือนอยู่ในภาวะกดดัน
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
เสือถาม
“ฉันต้องดูแลคุณไรอัน”
“ก็ดีนี่ครับ”
“ยี๊ ดีที่ไหน... ชีกอจะตาย เขาชอบแต๊ะอั๋งฉันอยู่เรื่อย บอกตามตรงไม่ชอบ ไม่ชอบเลย”
“ทำไมล่ะครับ”
“ดูนายถามเข้าสิ นายทึ่ม รู้ตัวบ้างไหมว่าถามอะไรโง่ ๆ”
“ผมไม่ทราบจริง ๆ”
“ก็ฉันไม่ชอบไง ไม่ชอบความหื่นของเขา ไม่เอาละ ฉันไม่พูดกะนายแล้ว...” หล่อนหน้าตูม ก่อนสั่งการด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “นายไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ คืนนี้ฉันจะพาคุณไรอันไปงานที่โรงแรมในเมือง นายต้องไปด้วย”
“คือว่า...”
“ไม่ต้องเลย นี่คือคำสั่ง”
ลุงพรคงจะเห็นอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร ชายชราผู้เคยดูแลคุณหนูมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก รู้ซึ้งถึงนิสัยใจคอ หล่อนไม่ชอบผู้ชายอย่างไรอัน ซิงเกอร์จริง ๆ แต่กลับมานิยมชมชอบคนอย่างเสือ ผู้ที่ไม่มีอะไรเทียบกับไรอัน ซิงเกอร์ได้เลยแม้แต่กระผีกเดียว
เห็นเป็นแบบนี้ จะไปทำอะไรได้ ยิ่งได้รู้แล้วว่า นิสัยใจคอของไรอัน ซิงเกอร์ เป็นอย่างไร แกจึงเลิกล้มความตั้งใจที่จะห้ามปรามผู้เป็นหลานชายไม่ให้ใกล้ชิดกับกิ่งดาวมากเกินไป
“มีเสืออยู่ใกล้ ๆ ก็ดีเหมือนกัน”
ชายชราพึมพำ
- ผู้เขียน
