"จ๋าตื่น ถึงที่พักแล้ว" วิกกี้เรียกเพื่อนที่ใส่หูฟังหลับใหลอย่างมีความสุขอยู่เบาะหน้าเมื่อถึงที่พักแล้ว
"อื้อออ ถึงแล้วหรอ" จ๋าตอบกลับอย่างงัวเงีย เธอยังรู้สึกง่วงนอนจนลืมตาแทบไม่ขึ้น
"เออถึงแล้ว ลุกและลงจากรถแล้วไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นเร็ว" วิกกี้บอก
"อื้อๆ มึงพากูไปเข้าห้องนอนหน่อยดิ กูอยากล้างหน้าอ่ะ" จ๋าชวนเพื่อนให้ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน
"มึงก็เดินไปเองดิ ห้องนอนอยู่ไม่ไหวเมื่อกี้ก่อนที่กูจะมาปลุกมึงกูก็ลงไปเข้าห้องน้ำมาแล้ว" วิกกี้บอกเพื่อน ก่อนที่เธอจะมาปลุกจ๋า เธอลงไปเข้าห้องนอนล้างเนื้อตัวและแต่งตัวให้เรียบร้อยเพื่อที่จ๋าจะได้ไม่สงสัย
"ก็กูยังง่วงอยู่อ่ะ เออน่าอย่าถามมากได้ปะ ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย เร็ว เดินนำไปเลย" จ๋าบังคับเพื่อนทำให้วิกกี้ต้องเดินนำไปเข้าห้องนอนอีกรอบ ทั้งๆ ที่เธอเพิ่งจะมาเข้าเมื่อไม่นานมานี้เอง
"อ่ะถึงแล้ว เข้าไปล้างหน้าล้างตาซะจะได้สดชื่น เดี๋ยวกูรอหน้าห้องน้ำ" วิกกี้บอกยืนรอหน้าห้องน้ำ
"มึงเข้ามาด้วยกันดิ เร็วๆ" จ๋าไม่สนใจ เธอลากวิกกี้เพื่อนสนิทเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะปิดประตูล็อกกลอนอย่างแน่นหนา
"อะไรของมึงเนี้ย พากูเข้ามาทำไม กูบอกว่ากูมาเข้าแล้วไง" วิกกี้พูดอย่างไม่เข้าใจ
"กี้ มึงอย่าลืมแผนที่เราวางกันเอาไวนะเว้ย" จ๋าเตือนเพื่อนถึงแผนการที่เธอวางเอาไว้
"แผนอะไรของมึงวะ แล้วหายง่วงแล้วเหรอไง ทำไมไม่รีบไปล้างหน้าล้างตา จะได้ออกไปเข้าที่พักกัน ไอ้กรรอนอนแล้ว" วิกกี้ตอบเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ เธอลืมแผนที่เพื่อนวางเอาไว้เสียสนิท
"มึงลืมเหรอ" จ๋าถามเสียงเข้ม
"ลืมอะไรวะ มีอะไรก็รีบๆ พูด จะได้ออกจากห้องน้ำสักที" วิกกี้ถามเพื่อน
"ก็แผนที่กูจะใช้เวลาอยู่กับกรหนึ่งอาทิตย์ไง" จ๋าพูดเตือนความจำเพื่อน
"เอ่อ เออกูลืมวะ" วิกกี้เพิ่งนึกขึ้นมาได้ ตั้งแต่ที่เธอขึ้นรถเธอก็แทบไม่มีเวลาได้คิดอะไร เพราะเกือบตลอดทางเธอไม่ได้นั่งนอนตามใจต้องการเลย เธอโดนแฟนหื่นของเธอจัดหนักมาตลอดทาง จนเธอลืมเรื่องที่จ๋าขอให้เธอเปิดโอกาสให้กรอยู่กับเพื่อนเธอสองต่อสองโดยให้เธอกลับกรุงเทพไปก่อน
"เนี้ยเห็นไหม กูว่าแล้วว่ามึงต้องลืม กูเลยต้องพามึงมาตกลงแผนการของกูอีกรอบ กูต้องจับกรทำผัวให้ได้" จ๋าพูดอย่างมุ่งมั่นจนวิกกี้ที่ไม่เคยขัดใจเพื่อนไม่กล้าเอ่ยพูดอะไรออกมา
"แล้วจะให้กูบอกกรว่าไงนะ" วิกกี้ถามเพื่อนเสียงเครียด
"มึงก็บอกมันว่าติดงานด่วน หัวหน้าโทรมาตามให้กลับไปเคลียร์งาน งานมีปัญหา หรืออะไรก็ได้ แล้วมึงก็กลับไปเลยมึงเอาคนรถกลับไปก่อนเลยก็ได้ เดี๋ยวตอนที่กูกับกรจะกลับค่อยให้กรโทรเรียกให้มารับใหม่" จ๋าวางแผนคิดให้เสร็จ
"แต่กรมันมีแฟนแล้วนะเว้ย มึงคิดดีแล้วเหรอ" วิกกี้ที่ไม่กล้าบอกเพื่อนว่าแฟนของกรก็คือเธอนั้นเองพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล
"ไม่เห็นเป็นไร กูไม่สนใจอยู่แล้วก็แค่แฟนปะ ยังไม่ได้แต่งงานเสียหน่อย ถ้าเกิดกรลองกับกูยังไงกูก็มั่นใจว่ากรต้องติดใจกูแน่" จ๋าบอกเพื่อนด้วยความมั่นใจ
"ก็ได้ แต่ถ้าภายในอาทิตย์นี้กรไม่สนใจและไม่เล่นด้วยกับมึงมึงต้องเลิกยุ่งกับกรอย่างถาวรนะ ตกลงไหม" วิกกี้บอกเพื่อนอย่างชัดเจน
"อะไรวะ ทำไมมึงดูเป็นเดือดเป็นร้อนแทนแฟนกรจัง" จ๋าถามเพื่อนพลางจ้องหน้าวิกกี้ด้วยสายตาจับผิด
"กะ กูก็แค่บอกไว้ ไม่ได้เดือนร้อนอะไรสักหน่อย" วิกกี้ตอบพลางหลบตาเพื่อน เธอไม่กล้าสบตาจ๋าเพราะกลัวเพื่อนจับได้ว่าจริงๆ แล้วคนที่เป็นแฟนกรก็คือเธอ
"เอ๊ะ หรือว่าคนที่เป็นแฟนกร คือ คือเพื่อนมึงเหรอ นี่มึงจะเห็นคนอื่นดีกว่ากูไม่ได้นะ ต่อให้มึงจะไปมีเพื่อนที่ไหนอีกที่ล้านคน แต่กูต้องเป็นเพื่อนสนิทที่หนึ่งของมึงเท่านั้น ห้ามใครแย่งตำแหน่งเข้าใจไหม" จ๋าพูดอย่างอารมณ์ดี
"เออๆ มึงคือเพื่อนที่เป็นที่หนึ่งสำหรับกูเสมอจ๋า" วิกกี้ตอบเพื่อน เธอรักเพื่อนคนนี้มาก พวกเราผ่านอะไรด้วยกันมามาก และถึงแม้ว่าจ๋าจะเอาแต่ใจและชอบออกคำสั่งกับเธอ แต่จ๋าก็เป็นเพื่อนที่ดี คอยช่วยเหลือเธอมาตลอดตั้งแต่เด็ก ทุกครั้งที่พ่อแม่เธอทะเลาะกัน ก็มีจ๋าที่ให้เธอมานอนค้างที่บ้าน เหรอจะเป็นตอนที่เธอไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ก็มีจ๋าที่เอาเงินมาให้เธอยืม นี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่เธอไม่กล้าบอกความจริงกับจ๋า ว่าเธอทิ้งจ๋าไปมีแฟนก่อน และเพราะเธอไม่กล้าบอกตั้งแต่แรก มันเลยทำให้เรื่องทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้ เธอต้องยอมให้แฟนหนุ่มของตัวเองอยู่กับเพื่อนของเธอหนึ่งอาทิตย์เต็ม
แต่เธอก็มั่นใจในตัวของกร เธอเชื่อว่าเขาจะไม่นอกใจเธอ เธอเชื่อว่าเขาจะซื่อสัตย์กับเธอเพียงคนเดียว
"ดีมาก ถ้างั้นก็ตามนี้เลยนะ แต่เดี๋ยวมึงทำเป็นบอกกรก่อนนะ ว่าโรงแรมที่มึงจองห้องไว้ตอนนี้ห้องเหลือห้องเดียว เลยต้องนอนด้วยกันสามคน แล้วพอมึงขึ้นห้องไป มึงก็ทำเป็นรับโทรศัพท์แล้วก็บอกกรว่ามีงานด่วนต้องรีบกลับ ให้กรอยู่เที่ยวกับกูไปก่อน ตกลงไหม" จ๋าวางแผนให้อย่างดี
"ตกลง แต่ถ้ากรจะกลับด้วยละ" วิกกี้ถามสิ่งที่เธอคิดว่าจะเป็น เธอมั่นใจว่าถ้าเธอกลับ กรก็ต้องกลับด้วยเป็นแน่นอน
"มึงเป็นเพื่อนกร กูรู้ว่ามึงก็ต้องรู้ใจกรในระดับหนึ่ง เพราะฉะนั้นหน้าที่นี้กูยกให้มึง มึงต้องพูดยังไงก็ได้ ให้กรอยู่กับกูต่อ ตามนี้นะ ไปเร็ว เราเข้าห้องน้ำมานานแล้ว เดี๋ยวกรจะสงสัยเอา" จ๋าตัดจบก่อนเดินนำออกจากห้องน้ำกลับไปที่ล็อบบี้ที่มีชายหนุ่มที่เธอหมายปองนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"รอนานไหมคะกร จ๋าต้องขอโทษด้วยนะคะ ก็ยัยกี้นะสิ ไม่รู้ไปกินอะไรมาท้องเสีย เข้าห้องน้ำนานเลย" จ๋าโยนความผิดที่ออกมาช้าให้เพื่อนที่เพิ่งเดินตามมาถึง
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเราขึ้นห้องเอากระเป๋าไปเก็บและเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเดินเล่นกันดีไหมครับ" กรชวนสองสาวขึ้นห้อง
"เอ้อกร กูลืมบอกมึงวะ ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลห้องพักก็เลยเต็ม กูเลยจองได้มาแค่ห้องเดียว เดี๋ยวเรานอนด้วยกันสามคนนะ" วิกกี้บอกแฟนหนุ่มโดยไม่ยอมสบตา ตั้งแต่คบกันมาวิกกี้ไม่เคยโกหกกรเลยแม้แต่ครั้งเดียว
"อย่างนั้นเหรอ งั้นปะเราขึ้นห้องกัน นอนด้วยกันก็ดี กรจะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนกี้ด้วย" กรตอบอย่างไม่คิดอะไร
"ใช่ค่ะ จ๋าก็อยากทำความรู้จักกับกรเหมือนกัน" จ๋าพูดเสียงหวานพลางช้อนตามองชายหนุ่มที่มองมาพอดีอย่างสื่อความหมาย