ในขณะที่เสี่ยวหงฮวานั้นออกไปซื้อของกับสาวใช้ที่นอกเรือน รถม้าของฉูฝุเหรนเคลื่อนตัวออกไปช้าๆจนผ่านตรอกของสกุลฉูไป รถม้าของคุณหนูเจี่ยนพลันเคลื่อนเข้ามาที่หลังจวนอย่างลับๆ นางลงจากรถม้าและเดินลัดเลาะไปตามเรือนส่วนใน จนพบว่าฉูปินไห่นั้นกำลังนอนเอนกายอยู่ที่ในเรือน เจี่ยนอันอิ่นถอดผ้าช้าๆและมุดกายลงไปกอดรัดคนตัวโตจนแน่น ฉูปินไห่ที่กำลังง่วงงุนร้องครางฮรือและคว้านางเข้ามากอดรัดในอกตน เอ่ยบ่นนางขึ้นมา
“อย่าซุกซนนักเลยเจี่ยนเม่ยเม่ย เจ้านั้นต้องรักษาพรหมจรรย์เอาไว้ให้ดีก่อนแต่งงาน ”
“ข้าอยากให้คราแรกนั้นเป็นของท่านพี่ ข้ามิอยากแต่งกับคนสกุลเจาผู้นั้นแล้วเจ้าค่ะท่านพี่”
“อรือ ถ้าเจ้ามิแต่งงานกับบุรุษสกุลเจา สองสกุลนับพันครึ่งหมื่นชีวิตล้วนต้องตาย สกุลฉูและตัวข้านั้นย่อมถูกสังหารก่อนผู้ใด เจ้าอยากให้เป็นเช่นนั้นก็เอาเถิด ข้านั้นง่วงนอนนัก อยู่นิ่งๆเช่นนี้ล่ะ อย่ารบกวน”
ฉูปินไห่กอดนางหน้าตาเฉย เ
