บทที่ 19 รู้ความจริง
"แคลร์มันชอบกูใช่ป่ะ?"
"....."
พอผมถามออกไปไอ้เพลิงมันก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ ผมจ้องหน้ามันนิ่งแล้วก็เงียบเพื่อรอฟังคำตอบจากเพื่อน ถึงไอ้เพลิงมันไม่ยอมตอบแต่ว่าผมก็รู้อยู่แล้วแหละว่าแคลร์แอบชอบผม
ทำไมผมถึงรู้น่ะเหรอ?
(ย้อนกลับไปเมื่อคืน...)
"ก็ได้ค่ะ แต่อย่าบอกหนูแคลร์เด็ดขาดนะคะ"
"ได้ครับป้า ผมจะรูดซิบปากเลย"
"ค่ะๆ ป้าไปก่อนนะคะ" แล้วป้าแจ่มก็รีบเดินเข็นรถเข้าลิฟต์ไป
ผมเดินถือกล่องกลับเข้ามาในห้องแล้วก็เอามันไปวางไว้บนโต๊ะ พลอยใสเขาเห็นจึงถามผมขึ้น
"กล่องอะไรเหรอ?"
"อ่อ ไม่มีอะไรหรอก แคลร์มันฝากมาทิ้งน่ะ" ผมโกหกพลอยออกไปเพราะว่าไม่อยากให้เขารู้
"แล้วเอามาวางทำไม ทำไมไม่เอาไปทิ้งล่ะเสือ" พลอยยังถามต่อ
"เดี๋ยวค่อยเอาไปทิ้งก็ได้ ว่าแต่คืนนี้พลอยจะนอนนี่หรือว่ากลับบ้านดีครับ?" ผมถามพร้อมกับดึงร่างบางมากอดไว้หลวมๆ พลอยเลยตีผมเบาๆ ก่อนที่จะดันผมออก
"ไม่ต้องมาเน
