ตอนที่ 12 พี่รหัส
ตอนที่ 12
ขนมปัง
กริ๊ง กริ๊ง
ฉันยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มากดรับ ทั้งที่ไม่ได้มองชื่อปลายสายเพราะมั่วแต่วุ่นอยู่กับการจัดของเพื่อย้ายไปคอนโด
“ฮัลโหลค่ะ”
“เมื่อไหร่จะเอาเสื้อช้อปฉันมาคืน”
“เฮียเหม”
ฉันรีบวางของทุกอย่าง และก้มลงดูโทรศัพท์ ปรากฎว่าเป็นเบอร์ของเฮียเหมจริงๆ
ถึงจะไม่ปรากฎชื่อแต่ฉันจำเบอร์เขาได้แม่น
“เฮียเอาเบอร์ขนมปังมาจากไหน”
เบอร์นี้เป็นเบอร์ใหม่ซึ่งมีคนน้อยมากที่รู้เบอร์นี้ ไม่มีทางที่เฮียเหมจะมีเบอร์นี้ได้แน่
“ขนาดเบอร์เสื้อในฉันยังรู้ นับประสาอะไรกับอิแค่เบอร์โทรศัพท์”
“ทุเรศ”
ไม่รอให้เขาพูดอะไรต่อ ฉันรีบกดวางสาย และจัดการบล็อกเบอร์เขาทันที
“เบอร์เสื้อในอย่างนั้นหรอ กรี๊ด คนบ้า หื่นกาม”
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ฉันรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ เผลอต่อว่าออกไป นึกว่าเป็นเฮียเหมโดยลืมไปเลยว่า ฉันบล็อกเบอร์เขาไปแล้ว
“คนบ้า ห
