เกลียดผัวตัวเองได้เหรอ

1309 คำ
“ยี่หวาโดนตีเหรอม้า!” ผมถึงกับต้องเสียงดังเพราะปกติแล้วเตี่ยของยี่หวาจะเป็นคนมีเหตุผลมาก ที่สำคัญตลอดเวลาที่ผ่านมายี่หวามันก็แสบเอาตัวรอดได้แต่ครั้งนี้ถึงกับตีมันเกินไป เตี่ยเธอนี่ยังจำเป็นอยู่ใช่ไหม “ก็เออนะสิเจอยาคุมในลิ้นชักขนาดนั้น ดีนะแม่มันลงมาห้ามไว้ก่อนไม่งั้นอาเล็กตีตาย” ม้าผมทำท่าขนลุกผมเลยรีบเดินออกมาเพื่อตรงไปยังร้านซาลาเปาที่มีกำแพงบ้านเดียวกันตามสไตล์ตึกแถว3ชั้น ผมเดินเข้ามาตอนนี้ในร้านลูกค้าเริ่มซาเพราะของกำลังจะหมดผมมองเข้าไปก็เห็นแรดน้อยของผมกำลังเดินขึ้นไปชั้นบนแต่เธอใส่ชุดนอนแขนยาวขายาวแบบนี้คงจะปกปิดรอยโดนตีแน่ๆ “เฮียมาหาเจ้เหรอ เมื่อกี้แฟนเจ้พึ่งจะมาคุยกับม้าตอนนี้กลับไปแล้วล่ะ ผมเนี่ยตกใจหมดนึกว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นเฮีย” ผมควรตกใจอะไรก่อนดี ไอ้ฟลุ๊คมันหยามผมมากกล้ามากที่เข้ามาแสดงตัวทั้งๆ ที่มันไม่เคยล่วงเกินยี่หวาเลย ผมบุกเข้าไปเพื่อคุยกับยี่หวาแต่อี๊ดันเดินออกมาพอดีผมเลยต้องหยุดเพื่อคุยกับอี๊ จะได้คุยให้รู้เรื่องกันไปเลย “อี๊เมื่อคืนนี้ยี่หวามันไปรับเพื่อนที่ผับผม น้องไม่ได้ทำอะไรเสียหายเลยนะอี๊” ผมเดินมานั่งข้างอี๊แต่ดูเหมือนอี๊จะไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูด “อาเฟยเมื่อกี้อาฟลุ๊คมาเยี่ยมยี่หวา อีรับสารภาพมาแล้วว่าเมื่อคืนอีอยู่กับยี่หวา อาเฟยไม่ต้องมาช่วยกันแกปิดหรอก นี่ก็คงไปหาอากู่ที่ศาลเจ้า อาฟลุ๊คอีบอกว่าจะรับผิดชอบทุกอย่าง อะ อ้าวจะไปไหนอาเฟย!!” ผมรีบขับรถมาศาลเจ้าแต่ก็ไม่เจอรถไอ้ฟลุ๊คเลย โทรหามันก็ไม่รับสาย แม่งมันจะกวนตีนผมอีกนานไหมยี่หวาก็ไม่ยอมรับสายไลน์ไปก็ไม่ตอบ แบบนี้จะคุยกันรู้เรื่องหรือไง “มึงแตะเมียกูเมื่อไหร่มึงเจ็บแน่ไอ้ฟลุ๊ค!” สุดท้ายผมก็ต้องขับรถกลับมาที่บ้านตอนนี้ม้าผมพาน้องส้มมาอีกแล้ว แค่เรื่องเมื่อคืนแรดน้อยมันก็ไม่ยอมคุยกับผมถึงขั้นจะมีผัวใหม่ม้าเล่นพาคู่อริมันเข้ามาผมไม่ตายเลยหรือไง “เฮียส้มทำแกงเขียวหวานมาฝากค่ะ มานานข้าวด้วยกันไหมคะ” ส้มรีบลุกขึ้นเพื่อไปจัดโต๊ะอาหารแต่ชายหนุ่มกับเดินหนีขึ้นบ้านจากนั้นเสียงโครมครามก็ดังขึ้นจนผู้เป็นแม่ต้องรีบขึ้นไปดู “อาเฟยลื้อทำอะไรเสียงดังไปถึงข้างล่างเลย” “ม้าห้องนี้ผมขอนะ จะย้ายมานอนห้องนี้ ส่วนของพวกนี้ให้มะเหมี่ยวมาขนไปห้องผมได้เลย” ใช่ห้องนี้มันเป็นห้องเดียวที่กำแพงติดกับห้องของอีแรดน้อย ถ้าผมปีนดาดฟ้าแล้วหาทางลงไปที่ระเบียงได้ผมก็เข้าไปหาแรดน้อยของผมได้แต่ถ้าล่วงไปไม่ตายก็พิการอะ “ตามสบาย เออม้าเห็นอาฟลุ๊คมาหายี่หวาอย่าบอกนะว่าอีสองคนคบกันอยู่ ตายจริงแต่จะว่าไปอาฟลุ๊คอีก็รวยอยู่นะ สมบัติกินไปทั้งชาติก็ไม่หมด ม้าว่าม้าไปเตรียมตัดชุดดีกว่าเผลอๆ อาเล็กคงให้หมั้นหมายกัน ไปละ” แล้วม้าผมจะมาพูดให้อารมณ์ผมมันขึ้นทำไมวะเนี่ย ผมทุบเข้าที่กำแพงเผื่ออีแรดน้อยมันจะได้ยินเสียงผมบ้าง ผมจัดที่นอนเก็บกวาดห้องเก็บของจนสะอาดก็ต้องรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อใช้เฟซบุ๊กสำรองเข้าไปส่งดูว่าแรดน้อยของผมมันเสียใจขนาดไหน [ไม่อยากด่าผู้ชาย เพราะกลัว ไอ้ควายข้างห้องสะเทือน!] [ผัวที่ดีคือผัวใหม่ ขอบคุณค่ะ!] โอ้โห อีแรดน้อยมันต้องด่าไอ้ฟลุ๊คแน่ ๆ เลยดีนะว่าผมคนดี ไม่น่าเลยไอ้ฟลุ๊ค ผมโยนโทรศัพท์ไว้บนเตียงจากนั้นก็รีบไปอาบน้ำเพื่อจะได้รอเวลาไปเคลียร์ปัญหากับแรดน้อยมัน ถึงเวลาที่ตะวันตกดินผมก็หยิบกีตาร์ตัวโปรดขึ้นมาข้างบนเพื่อบรรเลงเพลงรักไปแล้วอย่างน้อยเสียงเพลงมันก็คงเข้าหูของแรดน้อยมันบ้าง “รู้ตัวอีกทีก็รักเธอไปแล้ว บ้าจริงไม่ได้รักสักหน่อยเปลี่ยนเพลงดีกว่า” กึก! เสียงประตูดาดฟ้าของตึกข้างๆ ดังขึ้นผมเลยต้องรีบมองไปเผื่อว่าแรดน้อยมันจะขึ้นมาตากผ้า คนอะไรมาตากผ้าตอน3-4ทุ่มทุกวัน ดูไม่ออกเลยว่ามาอ่อยผู้ชาย แรดว่ะ “อาเฟยยังไม่นอนอีกเหรอลูก” “อี๊!” แม่งเอ๊ย! แรดน้อยมันไม่คิดจะคุยกับผมจริงๆ หรือไงวะ โกรธแล้วนะเนี่ยมีอะไรทำไมไม่คุยกันดีๆ วะ “ม้าเสียงหมาที่ไหนมันมาเห่าอะ รำคาญมากอยากเอาน้ำร้อนสาดให้ตายๆ ไปเลย ไอ้หมาเฮงซวย” เสียงด่าที่ลอยมาทำให้ผมต้องเอี้ยวตัวหลบ เฮ้อออ ค่อยยังชั่วดีที่มันไม่ได้ด่าผม “ตากผ้าเข้าม้าจะรีบไปงานเลี้ยง แล้วอย่าออกไปไหนอีกล่ะเดี๋ยวเตี่ยลื้อจะหงุดหงิดอีก รู้ไหมเมื่อคืนม้าต้องเปลืองตัวขนาดไหนกว่าเตี่ยลื้อจะหายโมโห” นี่หวาและอาเฟยถึงกับอ้าปากค้างที่ได้ยินวิธีการง้อของผู้เป็นแม่ แต่อาเฟยกับยิ้มกริ่มรู้เลยว่ายี่หวาได้ใครมา “ยี่หวาเรื่องเมื่อคืนมันไม่มีอะไรเลย เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันเฉยๆ เมื่อคืนนี้เปรี้ยวมันอยากได้เด็กมาเอนเตอร์เทนแต่ตอนนั้นมันไม่มีใครว่างเลยเฮียเลยต้องบริการลูกค้า แต่เฮียสาบานได้นะว่าไม่มีอะไรเกินเลย ที่หายไปก็เพราะแฟนของเปรี้ยวมันดันพาแฟนใหม่มาเที่ยวแล้วเปรี้ยวมันเดินตามออกไป เฮียเลยต้องตามไปช่วยเคลียร์” ผมอธิบายเรื่องเมื่อคืนให้ยี่หวาฟังเธอเองก็รับฟังแต่ไม่ออกความคิดเห็นอะไรเลย “เข้าใจหรือยัง เฮียไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับเปรี้ยวมันหรอกเห็นเฮียแรดแบบนี้แต่เฮียก็เลือกนะเว้ย อีกอย่างตอนนี้เฮียก็ไม่ได้คุยกับใครด้วย เชื่อใจกันบ้าง” “ทำไมหนูต้องเชื่อใจเฮียด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันหนูเองก็กำลังเปิดใจให้พี่ฟลุ๊คอยู่ บางทีมันอาจจะดีกว่าเฮียก็ได้นะ” ดีกว่าเหรอไอ้ฟลุ๊คอะพญาเหี้ยดีๆ นี่แหละแม่งทำได้ทุกอย่างเพื่อหลอกฟัน ซื่อบื้อ อย่างเธอคงจะรอดหรอกนะ แต่จะให้ผมพูดอะไรล่ะ พูดไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์เธอแม่งแสดงออกว่าสนใจสายที่คุยค้างกันไว้มากกว่าผมอีก “ทีเมื่อก่อนตามมาอ่อยได้ทุกวัน บทจะเลิกชอบก็เลิกง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ โคตรแรด!” “เออหนูมันแรดและเฮียก็ช่วยจำไว้ด้วยนะว่าหนูเกลียดเฮีย!!” ฉันสาดอารมณ์ใส่ไอ้เฮียจนมันหน้าเสีย สมน้ำหน้าผู้ชายเฮงซวย! “เออ เกลียดผัวตัวเองได้เหรอวะ หรือจะต้องให้เฮียบอกให้ทุกคนรู้ไปเลยว่าที่ผ่านมาเฮียต่างหาที่จิ้มเราแทบทุกวัน ที่หายไปจากบ้านก็นอนอยู่กับเฮีย เอาไหม!!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม