“ฮัลโหล”
“อย่าเพิ่งกลับรอฉันปาร์ตี้เสร็จก่อน”
“...คะ?”
“อย่าเพิ่งกลับรอฉันปาร์ตี้เสร็จก่อน”
“คุณมีธุระอะไรรึเปล่าคะคุยตอนนี้เลยก็ได้ค่ะ”
“ไม่มีอะไรจะคุยหรอก แค่วันนี้เธอต้องเริ่มงานขายของเธอแล้วแม่ค้าคนสวย เตรียมสินค้าให้พร้อมล่ะ”
ตื๊ดๆๆๆ
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยสะใจจบก็ตัดสายไป เหลือไว้แค่ฉันที่ทิ้งมือที่ยกขึ้นมาจับโทรศัพท์แนบหูลงข้างลำตัวด้วยความรู้สึกเหมือนคนจะหมดแรง
ไม่จริงใช่ไหม วันนี้จริงๆ เหรอคะ วันนี้ฉันต้องก้าวเข้าไปในนรกอีกครั้ง แค่เหตุการณ์วันนั้นมันก็ยังไม่ลบเลือนไปเลยนะ มันไม่เคยหายไปจากใจฉันเลยจริงๆ มันไม่หายก็ว่าแย่แล้วแต่วันนี้มันต้องโดนตอกย้ำเพิ่ม แล้วฉันจะไหวเหรอคะ ฉันจะทนมีชีวิตอยู่กับความอัปยศได้นานแค่ไหนกัน
-04.50 น.-
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...090-999-XXXX
“...” ฉันมองเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอหลังจากที่โทรเข้ามาครั้งแรกเมื่อตอนตี 2 และเขาสั่งให้ฉันรอจนกว่าเขาจะปาร
