วันต่อมา..
เปลือกตาบางค่อยๆขยับเล็กน้อยก่อนจะลืมขึ้นมาในห้องนอนที่ไม่คุ้นเคยอย่างงัวเงีย เมื่อร่างกายเปลือยเปล่าสัมผัสถึงไอความร้อนระอุจากร่างกายเปลือยเปล่าของคนข้างหลังที่แนบชิด พร้อมกับท่อนแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดอยู่
เนเน่ขยี้เปลือกตาเบาๆ พลางบิดขี้เกียจ "อึก!" ทว่าเพียงแค่ขยับขานิดเดียวใบหน้าสวยก็เหยเกไปด้วยความเจ็บปวดตรงใจกลางความเป็นสาวที่เมื่อคืนถูกเขาใช้งานต่อแทบนับครั้งไม่ถ้วน ไม่เว้นแม้กระทั่งแผลที่ถูกกัดและบุหรี่จี้ด้วยความซาดิสต์ในตัวของเขาที่ชอบเสียงร้อง และชอบเห็นเลือดจึงทรมานเธออย่างว่าเล่น
เธอกัดฟันข่มความเจ็บปวดยกแขนแกร่งออกจากเอว ค่อยๆดันตัวลุกขึ้นนั่งช้าๆหันมองเพลิงที่ยังหลับสนิทอยู่ แล้วนิ่งไปครู่หนึ่งด้วยความตกใจพอเห็นผ้าพันแผลบนท่อนแขนเขาเปียกชุ่มไปด้วยเลือด
"หึ" เนเน่แสยะยิ้มออกมาอย่างนึกสมเพชกับความอวดดีของเขาที่ไม่ต่างกันเลย ที่เป็นแบบนี้ก็เกิดจากความเลวของเ
