ฮาร์ดินขับรถออกมาไม่พูดไม่คุยอะไรกับเวย์สักคำนอกจากมองเธอแค่หางตาด้วยความเป็นห่วงเท่านั้นเอง เขารู้ว่าตัวเองมีปัญหาอะไรบ้างแล้วกำลังพยายามแก้ไขอยู่ซึ่งมันค่อนข้างยากมากจนกลัวว่าเวย์จะทนอยู่รอไม่ไหว
เขาเคยชินกับการอยู่คนเดียวแล้วทำงานโดยไม่ต้องไม่ยุ่งกับสังคมเฮงซวยหรือพวกที่บอกว่าตัวเองปรกติความจริงจิตใจเน่าเฟ๊ะแบบนั้นด้วยซ้ำ เขาชอบอยู่แบบสันโดษไม่สุงสิงกับใครนอกจากเพื่อนสองคนแล้วก็ลูกน้องแค่นั้นเอง ถ้าหากวันไหนมีอารมณ์พลุ่กพล่านอยากปลดปล่อยก็แค่เข้าไนท์คลับของเพื่อนมองหาผู้หญิงสักคนที่ถูกใจแล้วจัดการให้เรียบร้อยก่อนจะทิ้งเงินแค่นั้น ที่ผ่านมาเขาสามารถทำทุกอย่างตามใจตัวเองไม่ยึดติดกับกฎเกณฑ์ของสังคมห่วยๆด้วยซ้ำ!
ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้วเพราะว่าเขามีคนที่รักซึ่งเป็นนักศึกษาชั้นปีหนึ่งแถมยังหน้าตาดีมากมีหลายคนหมายปองพร้อมเป็นมือที่สามเข้ามาแทรกแซงความสัมพันธ์ที่เปราะบางนี้ เธอมีสังคม
