เที่ยงวันต่อมาภายในห้องนอนเงียบสงบบนเตียงอุ่น รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นก่อนจะลืมตามองแล้วจูบหน้าผากคนตัวเล็กที่นอนซบอกกอดกันอย่างแนบชิด
เวย์ยังอยู่กับเขา!
เมื่อคืนเป็นอะไรที่หนักมากเลยสำหรับนักฆ่าอย่างเขาที่ต้องหักห้ามใจไม่อาละวาดออกไปจนทุกอย่างพังพินาสแต่มันก็ทำให้เข้าใจอะไรได้ง่ายขึ้นว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี เขาคงต้องทำความเข้าใจความรู้สึกเวลามีความรักใหม่อีกครั้ง
ในตอนนี้ถึงแม้ควบคุมทุกอย่างได้แต่กับเวย์นั่นคือความผิดพลาดที่เขาควรยอมรับและทำความเข้าใจในความไร้เดียงสาอ่อนต่อโลกของเธอซะที เขาคาดเดาความคิดเธอไม่ค่อยออกเท่าไรเพราะหากว่ารักกันแล้วทำไมจะต้องบอกเลิกกันด้วย
เมื่อคืนเขาเดินวนเป็นวงกลมไปมาถือขวดบรั่นดีดื่มอย่างไม่สนใจว่าในจะบาดคอขนาดไหนแค่ให้แอลกอฮอร์ได้ซึมเข้าเส้นเลือดแล้วไปเลี้ยงสมองให้ลืมคำนั้นของเธอให้หมด
เหมือนจะดีแต่กลับจำคำพูดเธอได้ดีกว่าเดิม!
“เวย์ตื่นได้แล้ว” เมื่อคืนเ
